KATHNI BADNI/ORAL SERMAN/ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ
ABSTRACT
Oral Serman/ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ – is defined- ਗੱਲਾਂ
ਬਾਤਾਂ, ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਹੀ, ਬੋਲਣ ਨਾਲ
ਹੀ। ਕੇਵਲ ਮੁਖ ਕਰਕੇ ਬਿਆਨ । ਅਮਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਜ਼ੁਬਾਨੀ ਜਮਾ ਖ਼ਰਚ.-An empty statement in mere words is
any statement that is purported to provide information, but in reality it
provides no information at all in the relevant conversational context. In
ordinary situations, tautologies or tautological statements are all empty. The
truth of an analytic statement depends solely on its meaning and not on any
other empirical fact. All tautologies are analytic truths, but not vice versa.
ਮਨ ਕੇ ਬਿਕਾਰ ਮਨਹਿ
ਤਜੈ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨੁ ॥
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰੈ ਦਿਵਾਨੁ ॥
ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰੇ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੁ ॥
Man ke bikār manėh ṯajai man cẖūkai moh
abẖimān.Āṯam rām pacẖẖāṇi▫ā sėhje nām samān.Bin saṯgur mukaṯ na pā▫ī▫ai manmukẖ
firai ḏivān. Sabḏ na cẖīnai kathnī baḏnī kare bikẖi▫ā māhi samān.
One who eliminates mental wickedness from within the mind,
and casts out emotional attachment and egotistical pride, comes to recognize
the All-pervading Soul, and is intuitively absorbed into the Naam. Without the
True Guru, the self-willed do not find liberation; they wander around like
lunatics. They do not contemplate the Sabd; engrossed in corruption, they utter
only empty words.-----Guru Amar Das, Siri Raag,
AGGS, Page, 39-3
-------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------
A tautological sentence is true in virtue of the meaning of
the logical words in the sentence. An analytic sentence is a sentence that is
true in virtue of the meaning of the words in the sentence. If we want to
communicate information clearly and precisely, then of course we should avoid
empty statements. On the other hand, there might be occasions where we want to
be evasive and non-committal. In such situations, empty statements might be
very useful indeed, which is not the case in this writing.
Gurbani/Sabd/Word has been spiritually translated as Amrita/
Feet of God/ water for internal bath (ਇਸਨਾਨ ),
to remove internal filth, which cannot be obtained by mere talk. It needs
understanding (ਵਿਚਾਰ) and reflection in daily life by individual active action to
progress in spirituality. There is no place for passiveness in Sikhism. There
are hundreds of references in Sabd Guru on mere talk, understanding, and Grace
of the God:
Mere Talk:
ਜਾਲਿ ਮੋਹੁ ਘਸਿ ਮਸੁ
ਕਰਿ ਮਤਿ ਕਾਗਦੁ ਕਰਿ ਸਾਰੁ ॥
ਭਾਉ ਕਲਮ ਕਰਿ ਚਿਤੁ ਲੇਖਾਰੀ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਲਿਖੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ਲਿਖੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਲਿਖੁ ਲਿਖੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
ਬਾਬਾ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿ ਜਾਣੁ ॥
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਹੋਇ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
ਜਿਥੈ ਮਿਲਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ਸਦ ਖੁਸੀਆ ਸਦ ਚਾਉ ॥
ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਟਿਕੇ ਨਿਕਲਹਿ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ
ਨਾਹੀ ਗਲੀ ਵਾਉ ਦੁਆਉ ॥
Jāl moh gẖas mas kar maṯ kāgaḏ kar sār.
Bẖā¬o kalam kar cẖiṯ lėkẖārī gur pucẖẖ likẖ bīcẖār. Likẖ nām sālāh likẖ likẖ
anṯ na pārāvār.Bābā ėhu lėkẖā likẖ jāṇ. Jithai lėkẖā mangī¬ai ṯithai ho¬ė sacẖā
nīsāṇ. Jithai mileh vaḏi¬ā¬ī¬ā saḏ kẖusī¬ā saḏ cẖā¬o. Ŧin mukẖ tikė niklahi jin
man sacẖā nā¬o. Karam milai ṯā pā¬ī¬ai nāhī galī vā¬o ḏu¬ā¬o.
Burn emotional attachment, and grind it into ink. Transform
your intelligence into the purest of paper. Make the love of God your pen, and
let your consciousness be the scribe. Then, seek the Guru's Instructions, and
record these deliberations. Write the Praises of the Name of God; write over
and over again that It has no end or limitation. O, Father Write such an
account, that when it is asked for, it will bring the Mark of Truth. There,
where greatness, eternal peace and everlasting joy are bestowed, the faces of
those whose minds are attuned to the True Name are anointed with the Mark of
Grace. If one receives God's Grace, then such honors are received, and not by
mere words.-----Guru Nanak, Siri
Raag, AGGS, Page, 16-8
ਮਤੁ ਜਾਣ ਸਹਿ ਗਲੀ
ਪਾਇਆ ॥
ਮਾਲ
ਕੈ ਮਾਣੈ ਰੂਪ ਕੀ ਸੋਭਾ ਇਤੁ ਬਿਧੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ਐਬ ਤਨਿ ਚਿਕੜੋ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੀਡਕੋ ਕਮਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨਹੀ ਮੂਲਿ ਪਾਈ ॥
ਭਉਰੁ ਉਸਤਾਦੁ
ਨਿਤ ਭਾਖਿਆ ਬੋਲੇ ਕਿਉ ਬੂਝੈ ਜਾ ਨਹ ਬੁਝਾਈ ॥
Mat Jaan Seh Galee Paa-i-aa. Māl kai
māṇai rūp kī sobẖā iṯ biḏẖī janam gavā▫i▫ā. Aib ṯan cẖikṛo ih man mīdko kamal
kī sār nahī mūl pā▫ī. Bẖa▫ur usṯāḏ niṯ bẖākẖi▫ā bole ki▫o būjẖai jā nah bujẖā▫ī.
Do not think that your Husband God can be obtained by
mere words. You are wasting this life in the pride of wealth and
the splendor of beauty. The defect of the body which leads to sin is the mud
puddle, and the mind is the frog, which does not appreciate the lotus flower at
all. The bumble bee is the teacher who continually teaches the lesson. But how
can one understand, unless one is made to understand?-----Guru Nanak, Siri
Raag, AGGS, Page, 24-2
ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ
ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥
ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
Galī bẖisaṯ na jā▫ī▫ai cẖẖutai sacẖ
kamā▫e. Māraṇ pāhi harām mėh ho▫e halāl na jā▫e.Nanak Galee Koorhee-ee Koorho
Palai Paa-ay.
By mere talk, people do not earn passage to
Heaven. Salvation comes only from the practice of Truth. By adding spices to
forbidden foods, they are not made acceptable Nanak, from false talk, only
falsehood is obtained.-----Guru Nanak, Vaar
Majh, AGGS, Page, 141-3
ਕਰਿ ਪਟੰਬੁ ਗਲੀ ਮਨੁ
ਲਾਵਸਿ ਸੰਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਜਾਵਸਿਤਾ ॥
ਏਕਸੁ ਚਰਣੀ ਜੇ ਚਿਤੁ ਲਾਵਹਿ ਲਬਿ ਲੋਭਿ ਕੀ ਧਾਵਸਿਤਾ ॥
Kar Patamb Galee Man Laavas Sansaa Mool
Na Jaavsitaa. Ėkas cẖarṇī je cẖiṯ lāvėh lab lobẖ kī ḏẖāvsiṯā.
Practicing hypocrisy and attaching your mind to worldly
objects through mere words, your doubt shall never depart. If you
focus your consciousness on the Feet of the One God, what reason would you have
to chase after greed?-----Guru
Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 155-
ਗਿਆਨੁ ਨ ਗਲੀਈ ਢੂਢੀਐ
ਕਥਨਾ ਕਰੜਾ ਸਾਰੁ ॥
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਹੋਰ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮੁ ਖੁਆਰੁ ॥
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਹੋਰ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮੁ ਖੁਆਰੁ ॥
Gi-aan Na Galee-ee Dhoodhee-ai Kathnaa
Karrhaa Saar. Karam milai ṯā pā▫ī▫ai hor hikmaṯ hukam kẖu▫ār.
Spiritual wisdom cannot be found through mere words.
To explain it is as hard as iron. When God bestows Its Grace, then alone it is
received; other tricks and orders are useless.-----Guru Nanak, Raag Asa, AGGS, Page, 465-1
ਗਲੀ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਈ ॥
ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰਿ ਸਮਸਰਿ ਜਾਣੈ ਜੋਗੀ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰਿ ਸਮਸਰਿ ਜਾਣੈ ਜੋਗੀ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Galee Jog Na Ho-ee. Ėk ḏarisat kar
samsar jāṇai jogī kahī▫ai so▫ī. ||1|| rahā▫o
By mere words, Yoga is not attained. One who
looks upon all with a single eye, and knows them to be one and the same - he
alone is known as a Yogi. ||1||Pause||-----Guru Nanak, Raag Suhi, AGGS, Page, 730-12
ਖਿਨ ਮਹਿ ਉਪਜੈ ਖਿਨਿ ਖਪੈ
ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਖਿਨੁ ਜਾਇ ॥
ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਇ ॥
ਸਾਹਿਬੁ ਅਤੁਲੁ ਨ ਤੋਲੀਐ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਇ ॥
ਸਾਹਿਬੁ ਅਤੁਲੁ ਨ ਤੋਲੀਐ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
Kẖin mėh upjai kẖin kẖapai kẖin āvai
kẖin jā▫e.Sabaḏ pacẖẖāṇai rav rahai nā ṯis kāl sanṯā▫e. Sahib Atul Na Tolee-ai
Kathan Na Paa-i-aa Jaa-ay.
In an instant, one is born, and in an instant, one dies. In
an instant one comes, and in an instant one goes. One who recognizes the Sabd
merges into it, and is not afflicted by death.
Our God and Master is Unweighable; It cannot be weighed, and cannot be
found merely by talking.-----Guru Nanak, Siri Raag, AGGS, Page, 59-1
ਕਥਨੈ ਕਹਣਿ ਨ ਛੁਟੀਐ
ਨਾ ਪੜਿ ਪੁਸਤਕ ਭਾਰ ॥
ਕਾਇਆ ਸੋਚ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਿਆਰ ॥
ਕਾਇਆ ਸੋਚ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਿਆਰ ॥
Kathnai Kahan Na Chhutee-ai Naa Parh
Pustak Bhaar. Kā▫i▫ā socẖ na pā▫ī▫ai bin har bẖagaṯ pi▫ār.
No one is saved by mere talk and speech, or by
reading loads of books. The body does not obtain purity without loving devotion
to the God.-----Guru Nanak, Siri Raag, AGGS, Page, 59-4
ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ
ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥
ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
Galee Bhisat Na Jaa-eai Chutai Such
Kamaey. Māraṇ pāhi harām mėh ho▫e halāl na jā▫e.Nānak galī kūṛī▫ī kūṛo palai
pā▫e. ||2||
One does not get a passage to heaven by mere talking;
it is achieved by practice of Truth (truthful life). By adding spices to
forbidden foods, they are not made acceptable. O Nanak, from false talk,
only falsehood is obtained. ||2||-----Guru Nanak, Raag Majh, AGGS, Page, 141-2
ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਇਕੁ ਤਿਲੁ
ਰਹਿ ਨ ਸਾਕਾ ਕਹਣਿ ਸੁਨਣਿ ਨ ਧੀਜਏ ॥
ਨਾਨਕਾ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰਿ ਪੁਕਾਰੇ ਰਸਨ ਰਸਿ ਮਨੁ ਭੀਜਏ ॥੨॥
ਨਾਨਕਾ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰਿ ਪੁਕਾਰੇ ਰਸਨ ਰਸਿ ਮਨੁ ਭੀਜਏ ॥੨॥
TuDh Baajh Ik Til Reh Na Saakaa Kahan
Sunan Na Dheej-ay. Nānkā pari▫o pari▫o kar pukāre rasan ras man
bẖīj▫e. ||2||
Without You, I cannot survive, even for an instant; by merely
talking and listening about You, I am not satisfied. Nanak proclaims,
"O Beloved, O Beloved!" His tongue and mind are drenched with the God's
sublime essence. ||2||-----Guru Nanak, Raag Asa, AGGS, Page, 436-5
ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ
ਬੂਝੈ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸਾਚਾ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥
Samjẖai sūjẖai paṛ paṛ būjẖai anṯ niranṯar sācẖā. Gurmukẖ ḏėkẖai sācẖ samālė bin sācẖė jag kācẖā.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥
Samjẖai sūjẖai paṛ paṛ būjẖai anṯ niranṯar sācẖā. Gurmukẖ ḏėkẖai sācẖ samālė bin sācẖė jag kācẖā.
If one understands, realizes and comprehends what he
reads and studies, in the end he shall realize that the True God dwells
deep within his nucleus. The Guru oriented sees and contemplates the True
Master; without the True God, the world is false.-----Guru Nanak, Raag Ramkali Dakhni, AGGS, Page, 930-4
ਵੇਦ ਕਹਹਿ ਵਖਿਆਣ ਅੰਤੁ
ਨ ਪਾਵਣਾ ॥
ਪੜਿਐ ਨਾਹੀ ਭੇਦੁ ਬੁਝਿਐ ਪਾਵਣਾ ॥
ਪੜਿਐ ਨਾਹੀ ਭੇਦੁ ਬੁਝਿਐ ਪਾਵਣਾ ॥
vėḏ kaheh vakẖi¬āṇ anṯ na pāvṇā. Paṛi¬ai
nāhī bẖėḏ bujẖi¬ai pāvṇā.
The Vedas speak and expound on God, but they do not know Its
limits. Not by studying, but through understanding, It's Mystery
revealed.-----Guru
Nanak, Raag Majh, AGGS, Page, 148-2
ਛੋਡਿਹੁ ਨਿੰਦਾ ਤਾਤਿ
ਪਰਾਈ ॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਦਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਆਈ ॥
Cẖẖodihu ninḏā ṯāṯ parā¬ī. Paṛ paṛ ḏajẖeh sāṯ na ā¬ī.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਦਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਆਈ ॥
Cẖẖodihu ninḏā ṯāṯ parā¬ī. Paṛ paṛ ḏajẖeh sāṯ na ā¬ī.
Abandon slander and envy of others. Reading and
studying, they burn, and do not find tranquility.-----Guru Nanak, Raag Maru, AGGS, Page, 1026-1
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵਿਦਿਆ
ਵੀਚਾਰੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
ਆਪਾ ਮਧੇ ਆਪੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ॥
Gur parsādī viḏi¬ā vīcẖārai paṛ paṛ pāvai mān. Āpā maḏẖė āp pargāsi¬ā pā¬i¬ā amriṯ nām.
ਆਪਾ ਮਧੇ ਆਪੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ॥
Gur parsādī viḏi¬ā vīcẖārai paṛ paṛ pāvai mān. Āpā maḏẖė āp pargāsi¬ā pā¬i¬ā amriṯ nām.
By Guru's Grace, contemplate spiritual knowledge; read
it and study it, and you shall be honored. Within the self, the self is
revealed, when one is blessed with the Ambrosial Naam, the Name of the Immortal
God.-----Guru Nanak, Raag
Parbhati, AGGS, Page, 1329-5
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਰਹੈ
ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥
ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
Kathnī baḏnī rahai nibẖrāʼnṯ. So būjẖai hovai jis ḏāṯ.
ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
Kathnī baḏnī rahai nibẖrāʼnṯ. So būjẖai hovai jis ḏāṯ.
Undoubtedly, mere words fail me.
He alone understands who is blessed.-----Guru
Nanak, Raag Malar, AGGS, Page, 1256-10
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਪੜਿ ਪੜਿ
ਭਾਰੁ ॥
ਲੇਖ ਅਸੰਖ ਅਲੇਖੁ ਅਪਾਰੁ ॥
Kathnī baḏnī paṛ paṛ bẖār. Lėkẖ asaʼnkẖ alėkẖ apār.
ਲੇਖ ਅਸੰਖ ਅਲੇਖੁ ਅਪਾਰੁ ॥
Kathnī baḏnī paṛ paṛ bẖār. Lėkẖ asaʼnkẖ alėkẖ apār.
Mere words, spoken and read again and again,
are useless loads. There are innumerable writings, but the Infinite God remains
unwritten.-----Guru Nanak,
Raag Asa, AGGS, Page, 412-14
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤੁ ਬਾਦੁ
ਵਖਾਣੈ ॥
ਭੀਤਰਿ ਹੋਦੀ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥
Paṛ paṛ pandiṯ bāḏ vakẖāṇai. Bẖīṯar hoḏī vasaṯ na jāṇai.
ਭੀਤਰਿ ਹੋਦੀ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥
Paṛ paṛ pandiṯ bāḏ vakẖāṇai. Bẖīṯar hoḏī vasaṯ na jāṇai.
The Pundits, the religious scholars, read and read
endlessly; they stir up arguments and controversies, but they do not
know the secret deep within.-----Guru Nanak, Raag Gauri,
AGGS, Page, 152-6
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ
ਬੀਨਾ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਕਮਾਣਾ ਨਾਉ ॥
ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਰਿ ਹੋਵੈ ਛਾਂਉ ॥
So paṛi¬ā so pandiṯ bīnā jinĥī kamāṇā nā¬o. Pahilo ḏė jaṛ anḏar jammai ṯā upar hovai cẖẖāʼn¬o.
ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਰਿ ਹੋਵੈ ਛਾਂਉ ॥
So paṛi¬ā so pandiṯ bīnā jinĥī kamāṇā nā¬o. Pahilo ḏė jaṛ anḏar jammai ṯā upar hovai cẖẖāʼn¬o.
He alone is learned and wise, and he alone is
a scholar, who practices the Name. First, the tree puts down its roots, and
then it spreads out its shade above.-----Guru Nanak, Raag Malar, AGGS, Page, 1288-6
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੋਥੀ
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠਾ ॥
ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੜੈ ਸੁਣਿ ਥਾਟਾ ॥
ਬਿਨੁ ਰਸ ਰਾਤੇ ਮਨੁ ਬਹੁ ਨਾਟਾ ॥
Paṛ paṛ pothī simriṯ pāṯẖā. Bėḏ purāṇ paṛai suṇ thātā. Bin ras rāṯė man baho nātā.
ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੜੈ ਸੁਣਿ ਥਾਟਾ ॥
ਬਿਨੁ ਰਸ ਰਾਤੇ ਮਨੁ ਬਹੁ ਨਾਟਾ ॥
Paṛ paṛ pothī simriṯ pāṯẖā. Bėḏ purāṇ paṛai suṇ thātā. Bin ras rāṯė man baho nātā.
You may read, recite and study the scriptures,
the Simritees, and read Vedas and Puraanas until tired; but without being
imbued with the God's essence, the mind wanders endlessly.-----Guru Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 226-3
ਪੜਿਆ ਬੂਝੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ
॥
ਜਿਸੁ ਸਿਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
Paṛi¬ā būjẖai so parvāṇ. Jis sir ḏargeh kā nīsāṇ.
ਜਿਸੁ ਸਿਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
Paṛi¬ā būjẖai so parvāṇ. Jis sir ḏargeh kā nīsāṇ.
One who reads and understands is acceptable.
Upon his forehead is the Insignia of the Court of the Immortal God.-----Guru Nanak, Raag
Dhanasari, AGGS, Page, 662-15
ਭੁਖਿਆ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ
ਗਲੀ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਭੁਖਾ ਤਾ ਰਜੈ ਜਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇ ॥੨॥
ਨਾਨਕ ਭੁਖਾ ਤਾ ਰਜੈ ਜਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇ ॥੨॥
Bhukhi-aa Bhukh Na Utrai Galee Bhukh Na
Jaa-ay. Nānak bẖukẖā ṯā rajai jā guṇ kahi guṇī samā▫e. ||2||
The hunger of the hungry is not appeased; by mere
words, hunger is not relieved. O Nanak, hunger is relieved only when
one utters the Glorious Praises of the Praiseworthy God.-----Guru Angad, Vaar Majh, AGGS, Page, 147-2
Mere talking does not lead us anywhere till
one does not do “Vichar, (ਵਿਚਾਰ) on the Sabd meaning (ਵਿਵੇਕ, ਅਸਲੀਅਤ ਜਾਣਨ ਦੀ ਕ੍ਰਿਆ,
ਤਤ੍ਵ ਦਾ ਨਿਰਣਾ) is
to understand the meaning and reflect on it in life. Majority of the Sikhs
believe erroneously that just mechanical reading/reciting the Gurbani can lead
to spiritual growth and salvation, which is untrue. It is the understanding and
living a life according to the teachings truthfully is Vichar (ਵਿਚਾਰ). The
following references from Sabd Guru are self-explanatory.
ਪੜਣਾ ਗੁੜਣਾ ਸੰਸਾਰ ਕੀ
ਕਾਰ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਕਾਰੁ ॥
ਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਧੰਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
ਵਿਣੁ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਭੇਖਧਾਰੀ ਤੀਰਥੀ ਭਵਿ ਥਕੇ ਨਾ ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਜਾਇ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਮਨੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਇਉ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥
ਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਧੰਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
ਵਿਣੁ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਭੇਖਧਾਰੀ ਤੀਰਥੀ ਭਵਿ ਥਕੇ ਨਾ ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਜਾਇ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਮਨੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਇਉ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥
Paṛ¬ṇā guṛ¬ṇā sansār kī kār hai anḏar
ṯarisnā vikār. Ha¬umai vicẖ sabẖ paṛ thakė ḏūjai bẖā¬ė kẖu¬ār. So paṛi¬ā so
pandiṯ bīnā gur sabaḏ karė vīcẖār. Anḏar kẖojai ṯaṯ lahai pā¬ė mokẖ ḏu¬ār. Guṇ
niḏẖān har pā¬i¬ā sahj karė vīcẖār. Ḏẖan vāpārī Nānkā jis gurmukẖ nām aḏẖār.
viṇ man mārė ko¬ė na sijẖ¬ī vėkẖhu ko liv lā¬ė. Bẖėkẖ¬ḏẖārī ṯīrthī bẖav thakė
nā ėhu man māri¬ā jā¬ė. Gurmukẖ ėhu man jīvaṯ marai sacẖ rahai liv lā¬ė. Nānak
is man kī mal i¬o uṯrai ha¬umai sabaḏ jalā¬ė.
If there is thirst and corruption within Reading and
studying are just worldly pursuits. Reading in egotism, all have grown
weary; through the love of duality, they are ruined. He alone is educated, and
he alone is a wise Pundit, who contemplates the Word of the Guru's Sabd. He
searches within himself, and finds the true essence; he finds the Door of
Salvation. He finds the God, the treasure of excellence, and peacefully
contemplates on It. Blessed is the trader, O Nanak, who, as Guru oriented,
takes the Name as his only Support. Without conquering his mind, no one can be
successful. See this, and concentrate on it. The wandering holy men are tired
of making pilgrimages to sacred shrines; they have not been able to conquer
their minds. The Guru oriented has conquered his mind, and he remains lovingly
absorbed in the True God. O Nanak, this is how the filth of the mind is
removed; the Word of the Sabd burns away the ego.-----Guru Amar Das,
Raag Sorath Ki Vaar, AGGS, Page, 650-651
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਜੋ ਬੁਝੈ
ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ॥
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ॥
Nānak hukmai jo bujẖai so fal pā¬ė sacẖ. Kathnī baḏnī karṯā firai hukam na būjẖai sacẖ.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ॥
Nānak hukmai jo bujẖai so fal pā¬ė sacẖ. Kathnī baḏnī karṯā firai hukam na būjẖai sacẖ.
O Nanak, one who realizes the Will of the God's Command,
obtains the fruit of Truth. One, who merely mouths the words,
does not understand the True God's Command.-----Guru Amar Das, AGGS, Page, 950-13, 14,15
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ
ਵਾਦ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਭਵੀ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ॥
Paṛ paṛ pandiṯ joṯkī vāḏ karahi bīcẖār. Maṯ buḏẖ bẖavī na bujẖ¬ī anṯar lobẖ vikār.
ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਭਵੀ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ॥
Paṛ paṛ pandiṯ joṯkī vāḏ karahi bīcẖār. Maṯ buḏẖ bẖavī na bujẖ¬ī anṯar lobẖ vikār.
After all their reading, the Pundits, the
religious scholars, and the astrologers argue and debate. Their intellect and
understanding are perverted; they just don't understand. They are filled with
greed and corruption.-----Guru Amar Das, Sri Raag, AGGS, Page,
27-6
ਪੰਡਿਤ ਪੜਹਿ ਸਾਦੁ ਨ
ਪਾਵਹਿ ॥
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਭਰਮਾਵਹਿ ॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਭ ਸੁਧਿ ਗਵਾਈ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਿਆ ॥
Pandiṯ paṛeh sāḏ na pāvahi. Ḏūjai bẖā¬ė mā¬i¬ā man bẖarmāveh. Mā¬i¬ā mohi sabẖ suḏẖ gavā¬ī kar avgaṇ pacẖẖoṯāvaṇi¬ā.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਭਰਮਾਵਹਿ ॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਭ ਸੁਧਿ ਗਵਾਈ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਿਆ ॥
Pandiṯ paṛeh sāḏ na pāvahi. Ḏūjai bẖā¬ė mā¬i¬ā man bẖarmāveh. Mā¬i¬ā mohi sabẖ suḏẖ gavā¬ī kar avgaṇ pacẖẖoṯāvaṇi¬ā.
The religious scholars read, but they do not
taste the essence due to unfocussed mind in the love of duality and Maya. The
love of Maya has displaced all their understanding; making mistakes, they live
in regret.-----Guru Amar Das, Raag Majh,
AGGS, Page, 116-18
ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਨਾ ਬੂਝਈ
ਭੇਖੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਸਦਾ ਪਾਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਮਾਇ ॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
Pāṯẖ paṛai nā būjẖ¬ī bẖėkẖī bẖaram bẖulā¬ė. Gurmaṯī har saḏā pā¬i¬ā rasnā har ras samā¬ė. Mā¬i¬ā moh cẖukā¬i¬ā gurmaṯī sahj subẖā¬ė.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਸਦਾ ਪਾਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਮਾਇ ॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
Pāṯẖ paṛai nā būjẖ¬ī bẖėkẖī bẖaram bẖulā¬ė. Gurmaṯī har saḏā pā¬i¬ā rasnā har ras samā¬ė. Mā¬i¬ā moh cẖukā¬i¬ā gurmaṯī sahj subẖā¬ė.
God cannot be understood by reading scriptures;
the deceitful pretenders are deluded by doubt. It is always found through the
Guru’s teachings, and the tongue is permeated with Its Sublime Essence.
Emotional attachment to Maya is shed with intuitive ease, through the Guru's
Teachings.-----Guru
Amar Das, Sri Raag, AGGS, Page, 66-17, 18,19
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥
Ŧaribaḏẖ mansā ṯaribaḏẖ mā¬i¬ā. Paṛ paṛ pandiṯ monī thakė cẖa¬uthė paḏ kī sār na pāvṇi¬ā.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥
Ŧaribaḏẖ mansā ṯaribaḏẖ mā¬i¬ā. Paṛ paṛ pandiṯ monī thakė cẖa¬uthė paḏ kī sār na pāvṇi¬ā.
The mind is bound by the three dispositions-the three modes
of Maya. Reading and reciting, the Pundits, the religious
scholars, and the silent sages have grown weary, but they have not found the
supreme essence of the fourth state.-----Guru
Amar Das, Raag Majh, AGGS, Page, 117-3
ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ
ਹੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
Goviḏ guṇī niḏẖān hai anṯ na pā¬i¬ā jā¬ė. Kathnī baḏnī na pā¬ī¬ai ha¬umai vicẖahu jā¬ė.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
Goviḏ guṇī niḏẖān hai anṯ na pā¬i¬ā jā¬ė. Kathnī baḏnī na pā¬ī¬ai ha¬umai vicẖahu jā¬ė.
The Creator of the Universe is the Treasure of Excellence;
Its limits cannot be found and It is not obtained by mouthing mere words,
but by rooting out ego from within.-----Guru Amar Das, Sri Raag, AGGS, Page,
32-19
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ
ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰੈ ਦਿਵਾਨੁ ॥
ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰੇ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੁ ॥
Binsaṯgur mukaṯ na pā¬ī¬ai manmukẖ firai ḏivān. Sabḏ na cẖīnai kathnī baḏnī karė bikẖi¬ā māhi samān.
ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰੇ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੁ ॥
Binsaṯgur mukaṯ na pā¬ī¬ai manmukẖ firai ḏivān. Sabḏ na cẖīnai kathnī baḏnī karė bikẖi¬ā māhi samān.
Without the True Guru, the self-willed do not find
liberation; they wander around like lunatics. They do not contemplate the Sabd;
engrossed in corruption, they utter only empty words.-----Guru Amar Das, Sri Raag, AGGS, Page, 39-2
ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਾਕੇ ਸਾਂਤਿ
ਨ ਆਈ ॥
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਾਲੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
Paṛ paṛ thākė sāʼnṯ na ā¬ī. Ŧarisnā jālė suḏẖ na kā¬ī.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਾਲੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
Paṛ paṛ thākė sāʼnṯ na ā¬ī. Ŧarisnā jālė suḏẖ na kā¬ī.
People read and recite until they grow weary,
but they do not find peace. Consumed by desire, they have no
understanding at all.-----Guru Amar Das, Raag Majh, AGGS, Page, 120-6
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ
ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਸਚੁ॥
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥
Nānak hukam bujẖ parvāṇ ho¬ė ṯā fal pāvai sacẖ. Kathnī baḏnī karṯā firai hukmai mūl na bujẖ¬ī anḏẖā kacẖ nikacẖ.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥
Nānak hukam bujẖ parvāṇ ho¬ė ṯā fal pāvai sacẖ. Kathnī baḏnī karṯā firai hukmai mūl na bujẖ¬ī anḏẖā kacẖ nikacẖ.
O Nanak, by understanding God's Command, one becomes
acceptable, and then obtains the fruit of Truth. Who does not understand It's
Command is blind, the falsest of the false and wanders around babbling
and speaking.-----Guru Amar Das, Raag Gujri Ki Vaar, AGGS,
Page, 509-8
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਜੇ ਕਰੇ
ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਹੋਇ ॥
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥
Kathnī baḏnī jė karė manmukẖ būjẖ na ho¬ė. Gurmaṯī gẖat cẖānṇā har nām pāvai so¬ė.
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥
Kathnī baḏnī jė karė manmukẖ būjẖ na ho¬ė. Gurmaṯī gẖat cẖānṇā har nām pāvai so¬ė.
The self-willed babbles on and on, but he does
not understand. One, whose heart is illumined, by Guru's Teachings, obtains the
Name of the Eternal God.-----Guru Amar Das, Raag Gujri, AGGS, Page,
492-4
ਅਧ ਵਿਚਿ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖੁ
ਵੇਚਾਰਾ ਗਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੁ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ॥
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੁ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ॥
ADh Vich Firai Manmukh Vaychaaraa Galee
Ki-o Sukh Paavai. Jis anḏar parīṯ nahī saṯgur kī so kūṛī āvai
kūṛī jāvai.
The wretched, self-willed wander around and are stuck
mid-way; how can they find peace by mere words? Those who have no
love for the True Guru within their hearts come with falsehood, and leave with
falsehood.-----Guru Amar Das, Raag Gauri, AGGS, Page,
305-13
ਕਹਣੈ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ
ਜਾਇ ॥
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
Kahnai Kathan Na Paa-i-aa Jaa-ay, Gur Parsaad Vasai Man Aa-ay.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
Kahnai Kathan Na Paa-i-aa Jaa-ay, Gur Parsaad Vasai Man Aa-ay.
By merely speaking and talking, God is not
obtained. By Guru's Grace, It comes to abide in the mind.-----Guru Amar Das, Raag Asa, AGGS, Page,
362-4
ਇਕਿ ਫਿਰਹਿ ਘਨੇਰੇ
ਕਰਹਿ ਗਲਾ ਗਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥੧੬॥
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥੧੬॥
Ik Fireh Ghanayray Karahi Galaa Galee
Kinai Na Paa-i-aa. Kahai Nānak sabaḏ sohilā saṯgurū suṇā▫i▫ā.
||16||
Some wander around, babbling on and on, but none obtain the
God by babbling. Says Nanak, the Sabd, the song of praise, has
been spoken by the True Guru. ||16||-----Guru Amar Das, Raag Ramkali, AGGS, Page, 919-6
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣਾ ਆਖਿ
ਸੁਣਾਏ ॥
ਜੇ ਸਉ ਘਾਲੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥
ਜੇ ਸਉ ਘਾਲੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥
Kahi Kahi Kahnaa Aakh Sunaa-ay, Jay Sa-o
Ghaalay Thaa-ay Na Paa-ay.
By merely speaking, talking, shouting and preaching
about God, even hundreds of times, the mortal is not approved.-----Guru
Amar Das, Raag Asa, AGGS, Page, 364-11
ਕਹਿਐ ਕਥਿਐ ਨ ਪਾਈਐ
ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
Kahi-ai Kathi-ai Na Paa-ee-ai An-din
Rahai Sadaa Gun Gaa-ay. viṇ karmai kinai na pā▫i▫o bẖa▫uk mu▫e
billā▫e.
By merely talking and speaking, God is not
found. Night and day, sing Its Glorious Praises continually. Without Go’s Merciful
Grace, no one finds It; many have died barking and bewailing. -----Guru
Amar Das, Raag Bihagrha, AGGS, Page, 551-1
ਗਗੈ ਗੋਬਿਦੁ ਚਿਤਿ ਕਰਿ
ਮੂੜੇ ਗਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਇ ਮੂੜੇ ਪਿਛਲੇ ਗੁਨਹ ਸਭ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥੧੫॥
ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਇ ਮੂੜੇ ਪਿਛਲੇ ਗੁਨਹ ਸਭ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥੧੫॥
Gagai Gobid Chit Kar Moorhay Galee Kinai
Na Paa-i-aa. Gur ke cẖaran hirḏai vasā▫e mūṛe picẖẖle gunah sabẖ bakẖas la▫i▫ā.
||15||
Gagga: Keep the Creator of the Universe in your mind, you
fool; by mere words, no one has ever attained It. Enshrine the Guru's feet within your heart,
you fool, and all your past sins shall be forgiven. ||15||-----Guru Amar Das, Raag Asa, AGGS, Page,
435-12
ਗਲੀ ਗਰਬਹਿ ਮੁਖਿ
ਗੋਵਹਿ ਗਿਆਨ ॥
ਸਭ ਬਿਧਿ ਖੋਈ ਲੋਭਿ ਸੁਆਨ ॥੨॥
ਸਭ ਬਿਧਿ ਖੋਈ ਲੋਭਿ ਸੁਆਨ ॥੨॥
Galee Garbeh Mukh Goveh Gi-aan. Sabẖ biḏẖ kẖo▫ī
lobẖ su▫ān. ||2||
With your mouth you speak in mere words
wisdom, but you are destroyed by pride. The dog of greed has ruined you in
every way. ||2||-----Guru
Arjan, Raag Asa, AGGS, Page, 374-3
ਗਲੀ ਸੈਲ ਉਠਾਵਤ ਚਾਹੈ
ਓਇ ਊਹਾ ਹੀ ਹੈ ਧਰੇ ॥
ਜੋਰੁ ਸਕਤਿ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖਹੁ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ॥੨॥੭॥੧੨॥
ਜੋਰੁ ਸਕਤਿ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖਹੁ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ॥੨॥੭॥੧੨॥
Galee Sail Uthaavat Chaahai O-ay Oohaa
Hee Hai Dharay. Jor sakaṯ Nānak kicẖẖ nāhī parabẖ rākẖo saraṇ pare. ||2||7||12||
People want to lift up the mountain with mere words,
but it just stays there. Nanak has no strength or power at all; O God, please
protect me - I seek Your Sanctuary. ||2||7||12||-----Guru Arjan, Raag Todi, AGGS, Page, 714-9
ਕਹਨ ਕਹਾਵਨ ਇਹੁ ਕੀਰਤਿ
ਕਰਲਾ ॥
ਕਥਨ ਕਹਨ ਤੇ ਮੁਕਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ॥
ਕਥਨ ਕਹਨ ਤੇ ਮੁਕਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ॥
Kahan Kahaavan Ih Keerat Karlaa, Kathan
Kahan Tay Muktaa Gurmukh Ko-ee Virlaa.
People talk on and on about God; they consider
this to be praise of God. But rare indeed is the Guru oriented, who is above
this mere talk.-----Guru Arjan, Siri Raag, AGGS, Page, 51-15
ਙੰਙਾ ਙਿਆਨੁ ਨਹੀ ਮੁਖ
ਬਾਤਉ॥
ਅਨਿਕ ਜੁਗਤਿ ਸਾਸਤ੍ ਕਰਿ ਭਾਤਉ॥
ਙਿਆਨੀ ਜਾ ਕੈ ਦਿ੍ੜ ਸੋਉ॥
ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਕਛੁ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਊ॥
Ńańā ńi¬ān nahī mukẖ bāṯa¬o. Anik jugaṯ sāsṯar kar bẖāṯa¬o. Ńi¬ānī so¬ė jā kai ḏariṛ so¬ū. Kahaṯ sunaṯ kacẖẖ jog na ho¬ū.
ਅਨਿਕ ਜੁਗਤਿ ਸਾਸਤ੍ ਕਰਿ ਭਾਤਉ॥
ਙਿਆਨੀ ਜਾ ਕੈ ਦਿ੍ੜ ਸੋਉ॥
ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਕਛੁ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਊ॥
Ńańā ńi¬ān nahī mukẖ bāṯa¬o. Anik jugaṯ sāsṯar kar bẖāṯa¬o. Ńi¬ānī so¬ė jā kai ḏariṛ so¬ū. Kahaṯ sunaṯ kacẖẖ jog na ho¬ū.
NGANGA: Spiritual wisdom is not obtained by mere words
of mouth. It is not obtained through the various debates of the Shaastras and
scriptures. They alone are spiritually wise, whose minds are firmly fixed on
the Eternal God. Hearing and telling stories, no one attains Yoga.-----Guru Arjan,
Raag Gauri, AGGS, Page, 251-5
ਕਹਨ ਕਹਾਵਨ ਨਹ ਪਤੀਅਈ
ਹੈ ॥
ਤਉ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਜਾ ਤੇ ਹਉਮੈ ਜਈ ਹੈ ॥
ਤਉ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਜਾ ਤੇ ਹਉਮੈ ਜਈ ਹੈ ॥
Kahan Kahaavan Nah Patee-a-ee Hai, Ta-o
Man Maanai Jaa Tay Ha-umai Ja-ee Hai.
By mere talk, the mind is not appeased. The
mind is only appeased, when egotism is conquered.-----Kabir, Raag Gauri, AGGS, Page, 325-9,10
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਹਨੁ
ਕਹਾਵਨੁ ॥
ਸਮਝਿ ਪਰੀ ਤਉ ਬਿਸਰਿਓ ਗਾਵਨੁ ॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਪੰਚ ਜੋ ਚੂਰੇ ॥
ਤਿਨ ਤੇ ਨਾਹਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਦੂਰੇ ॥
ਸਮਝਿ ਪਰੀ ਤਉ ਬਿਸਰਿਓ ਗਾਵਨੁ ॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਪੰਚ ਜੋ ਚੂਰੇ ॥
ਤਿਨ ਤੇ ਨਾਹਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਦੂਰੇ ॥
Kathnī baḏnī kahan kahāvan. Samajẖ parī
ṯa¬o bisri¬o gāvan. Kahaṯ Kabīr pancẖ jo cẖūrė. Ŧin ṯė nāhi param paḏ ḏūrė.
All preaching, ranting and raving, and arguing,
is forgotten when one comes to understand. |Says Kabir, who conquer the five
demons of the body passions, for them the state of supreme dignity is never
far.-----Kabir,
Raag Rasa, AGGS, Page, 478-12
ਗਲੀ ਸਾਦ ਨ ਆਵਈ ਜਿਚਰੁ
ਮੁਹੁ ਖਾਲੀ ॥
ਮੁਹੁ ਭਰਿਐ ਕਿਉਂ ਬੋਲੀਐ ਰਸ ਜੀਭ ਰਸਾਲੀ ॥
ਮੁਹੁ ਭਰਿਐ ਕਿਉਂ ਬੋਲੀਐ ਰਸ ਜੀਭ ਰਸਾਲੀ ॥
Galee Saad Na Aava-ee Jichar Moh
Khaalee. Moh Bharia Keon Bolia Ras Jeebh Rasali.
So long as a tasty object enters not the mouth talking
about taste cannot bring any joy. When holding the object the mouth is
full of taste and the tongue full of del ight,
how could one speak?-----Bhai
Gurdas, Vaar, 13, Pauri, 6-1
ਗਲੀ ਤਿ੍ਪਤਿ ਨ ਹੋਵਈ
ਖੰਡ ਖੰਡ ਕਰਿ ਸਾਉ ਨ ਭੋਵੈ ॥
ਮਖਨੁ ਖਾਇ ਨ ਨੀਰ ਵਿਲੋਵੈ ॥
ਮਖਨੁ ਖਾਇ ਨ ਨੀਰ ਵਿਲੋਵੈ ॥
Galee Tripat Na Hova-ee Khand Khand Kar
Saou Na Bhovai, Makhan Khaa-ey Na Neer Vilovai.
By mere talking, none gets satiated as by mere
uttering word sugar one cannot have his mouth sweet. If one is to eat butter,
one should not go on churning water; i.e. mere talks cannot produce the right
results.-----Bhai Gurdas, Vaar, 17, Pauri, 17-6, 7
Conclusion:
The following hymns are the essence (ਤਤ) of the
subject:
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ
ਵੇਖਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ਡਿਠੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
ਨਾਨਕ ਇਕਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਰਿ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥
ਡਿਠੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
ਨਾਨਕ ਇਕਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਰਿ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥
Satgur No Sabh Ko Vaykhda Jayta Jagat
Sansaar, Dithai Mukat Na Hova-ee Jichar Sabd Na Karay Veechaar, Ha-umai Mail Na
Chuk-ee Naam Na Lagai Pi-aar, Ik Aapay Bakhas Milaa-i-an DubiDhaa Taj Vikaar,
Nanak Ik Darsan Daykh Mar Milay Satgur Hayt Pi-aar.
All the living beings of the world behold the True Guru. One
is not liberated by merely seeing Him, unless one contemplates
the Word of His Sabd. The filth of ego is not removed, and he does not enshrine
love for the Naam. God forgives some, and unites them with Itself; they forsake
their duality and sinful ways. O Nanak, some behold the Blessed Vision of the
True Guru's by seeing him, with love and affection; conquering their ego, they
meet with the God.-----Guru Amar Das, Raag Vadhans, AGGS, Page,
594-11
ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਪੂਜਣ ਸਭਿ
ਆਵਹਿ ਸਭਿ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਊਤਮ ਬਾਨੀ ॥
ਗਾਵਿਆ ਸੁਣਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਹਰਿ ਥਾਇ ਪਾਵੈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਆਗਿਆ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੀ ॥
ਬੋਲਹੁ ਭਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਭਵਜਲ ਤੀਰਥਿ ॥
ਹਰਿ ਦਰਿ ਤਿਨ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਤ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਕਥਾ ਜਿਨ ਜਨਹੁ ਜਾਨੀ ॥
ਗਾਵਿਆ ਸੁਣਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਹਰਿ ਥਾਇ ਪਾਵੈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਆਗਿਆ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੀ ॥
ਬੋਲਹੁ ਭਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਭਵਜਲ ਤੀਰਥਿ ॥
ਹਰਿ ਦਰਿ ਤਿਨ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਤ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਕਥਾ ਜਿਨ ਜਨਹੁ ਜਾਨੀ ॥
Sayvak Sikh PoojaN Sabh Aaveh Sabh
Gaaveh Har Har Ootam Baanee, Gaave-aa SuNe-aa Tin Ka Har Thaa-ey Paavai Jin Sat
Gur Ki Aage-aa Sat Sat Kar Maanee, Bolhu Bhaa-ee Har Keerat Har Bhavjal Tirath,
Har Dar Tin Kee Ootam Baat Hai Santahu Har Kathaa Jin Janhu Jaanee.
All the Sikhs and servants come to worship and adore You;
they sing the sublime Bani of the God, The Master. Their singing and listening
is approved by the God; they accept the Order of the True Guru as True, totally
True. Chant the Praises of God, O Siblings of Destiny; the Immortal God is the
sacred shrine of pilgrimage in the terrifying world-ocean. They alone are
praised in Its Court, O Saints, who know and understand sermon.-----Guru Ram Das, Raag
Dhanasari, AGGS, Page, 669-14,15
No comments:
Post a Comment