BLISS/ POISE/SAHAJ/ਸਹਜੁ/ਸੁੰਨੈ
ABSTRACT
It should not be confused with sensual pleasure. You cannot have absolute happiness in a relative physical plane whether you are an atheist, agnostic or have faith in the existence of a Universal Self/God/whatever. Guru Nanak calls it the fourth state (ਤੁਰੀਆਵਸਥਾ) after one conquers the three qualities of Maya through the Guru:
ਤੀਨਿ ਸਮਾਵੈ ਚਉਥੈ ਵਾਸਾ ॥
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤਾ ਕੇ ਦਾਸਾ ॥੫॥
Ŧīn samāvai cẖa¬uthai vāsā. Paraṇvaṯ Nānak ham ṯā ke ḏāsā.
One, who overcomes the three qualities, dwells in the fourth state. Prays Nanak, I am his slave.-----Guru Nanak, Raag Bilawal, AGGS, Page, 839-9
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਹਿਤਕਾਰੁ ॥
ਚਾਰੇ ਬੇਦ ਕਥਹਿ ਆਕਾਰੁ ॥
ਤੀਨਿ ਅਵਸਥਾ ਕਹਹਿ ਵਖਿਆਨੁ ॥
ਤੁਰੀਆਵਸਥਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹਰਿ ਜਾਨੁ ॥
Janam marai ṯarai guṇ hiṯkār.Cẖāre beḏ kathėh ākār.Ŧīn avasthā kahėh vakẖi▫ān.Ŧurī¬āvasthā saṯgur ṯė har jān.
-------------------------------------------------------
It should not be confused with sensual pleasure. You cannot have absolute happiness in a relative physical plane whether you are an atheist, agnostic or have faith in the existence of a Universal Self/God/whatever. It is found only in the fourth state described in Sabd Guru, while Vedas describe only three states.
The teachings contained in AGGS put us on a ladder of spiritual progress and we stride upwards step by step. Of course, we are not saints to reach perfection easily, so we definitely need spiritual progress in the right direction. We should strive for an insight into the state of bliss, a glimpse of this perfection. It may seem like a trance wherein one’s mind is completely restrained from the material, mental activities by the practice of meditation. In this stage, one may begin to hear eternal Celestial music. In this stage, there is peace and pleasure and the fear of death is no more.
ਵਾਜਾ ਮਤਿ ਪਖਾਵਜੁ ਭਾਉ ॥
ਹੋਇ ਅਨੌਦੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥
ਏਹਾ ਭਗਤਿ ਏਹੋ ਤਪ ਤਾਉ ॥
ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਨਾਚਹੁ ਰਖਿ ਰਖਿ ਪਾਉ ॥੧॥
vājā maṯ pakẖāvaj bẖā¬o. Ho¬ė anand saḏā man cẖā¬o. Ėhā bẖagaṯ eho ṯap ṯā▫o.Iṯ rang nācẖahu rakẖ rakẖ pā▫o.
Guru Amar Das in Siri Raag describes in detail about Sahaj:
ਸਹਜੈ ਨੋ ਸਭ ਲੋਚਦੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਥਕੇ ਭੇਖੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਸਹਜੁ ਪਾਇਆ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸਹਜੁ ਨ ਹੋਇ ॥
ਸਬਦੈ ਹੀ ਤੇ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
ਸਹਜੇ ਗਾਵਿਆ ਥਾਇ ਪਵੈ ਬਿਨੁ ਸਹਜੈ ਕਥਨੀ ਬਾਦਿ ॥
ਸਹਜੇ ਹੀ ਭਗਤਿ ਊਪਜੈ ਸਹਜਿ ਪਿਆਰਿ ਬੈਰਾਗਿ ॥
ਸਹਜੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖ ਸਾਤਿ ਹੋਇ ਬਿਨੁ ਸਹਜੈ ਜੀਵਣੁ ਬਾਦਿ ॥
ਸਹਜਿ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ॥
ਸਹਜੇ ਹੀ ਗੁਣ ਊਚਰੈ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਸਬਦੇ ਹੀ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
ਸਹਜੇ ਕਾਲੁ ਵਿਡਾਰਿਆ ਸਚ ਸਰਣਾਈ ਪਾਇ ॥
ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਸਹਜੁ ਨ ਊਪਜੈ ਮਾਇਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਹਉਮੈ ਜਲੈ ਜਲਾਇ ॥
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੂਕਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣਾ ਵਿਚਿ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਈਐ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
ਪੜੀਐ ਗੁਣੀਐ ਕਿਆ ਕਥੀਐ ਜਾ ਮੁੰਢਹੁ ਘੁਥਾ ਜਾਇ ॥
ਚਉਥੇ ਪਦ ਮਹਿ ਸਹਜੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
ਨਿਰਗੁਣ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਸਹਜੇ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
ਭੁਲਿਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਸੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
ਬਿਨੁ ਸਹਜੈ ਸਭੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੋਝੀ ਪਈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਿ ॥
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ਸਹਜੇ ਅਦਿਸਟੁ ਪਛਾਣੀਐ ਨਿਰਭਉ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਹਜਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੈਨਿ ਅਖੁਟ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
ਨਾਨਕ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਦੀਏ ਦੇਵਣਹਾਰਿ ॥
Sahjai no sabẖ locẖḏī bin gur pāiā na jāė. Paṛ paṛ pandiṯ joṯkī thakė bẖėkẖī bẖaram bẖulāė. Gur bẖėtė sahj pāiā āpṇī kirpā karė rajāė. Bẖāī rė gur bin sahj na hoė. Sabḏai hī ṯė sahj ūpjai har pāiā sacẖ soė. Sehjė gāviā thāė pavai bin sahjai kathnī bāḏ. Sehjė hī bẖagaṯ ūpjai sahj piār bairāg. Sahjai hī ṯė sukẖ sāṯ hoė bin sahjai jīvaṇ bāḏ. Sahj sālāhī saḏā saḏā sahj samāḏẖ lagāė. Sehjė hī guṇ ūcẖrai bẖagaṯ karė liv lāė. Sabḏė hī har man vasai rasnā har ras kẖāė. Sehjė kāl vidāriā sacẖ sarṇāī pāė. Sehjė har nām man vasiā sacẖī kār kamāė. Sė vadbẖāgī jinī pāiā sehjė rahė samāė. Māiā vicẖ sahj na ūpjai māiā ḏūjai bẖāė. Manmukẖ karam kamāvṇė haumai jalai jalāė Jamaṇ maraṇ na cẖūkī fir fir āvai jāė. Ŧarihu guṇā vicẖ sahj na pāīai ṯarai guṇ bẖaram bẖulāė. Paṛīai guṇīai kiā kathīai jā mundẖhu gẖuthā jāė. Cẖauthė paḏ meh sahj hai gurmukẖ palai pāė. Nirguṇ nām niḏẖān hai sehjė sojẖī hoė. Guṇvanṯī salāhiā sacẖė sacẖī soė. Bẖuliā sahj milāisī sabaḏ milāvā hoė. Bin sahjai sabẖ anḏẖ hai māiā moh gubār. Sehjė hī sojẖī paī sacẖai sabaḏ apār. Āpė bakẖas milāian pūrė gur karṯār. Sehjė aḏisat pacẖẖāṇīai nirbẖao joṯ nirankār. Sabẖnā jīā kā ik ḏāṯā joṯī joṯ milāvaṇhār. Pūrai sabaḏ salāhīai jis ḏā anṯ na pārāvār. Giānīā kā ḏẖan nām hai sahj karahi vāpār. Anḏin lāhā har nām lain akẖut bẖarė bẖandār. Nānak ṯot na āvī ḏīė ḏėvaṇhār.
ਏ ਮਨ ਮਿਰਤ ਸੁਭ ਚਿੰਤੰ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰਮਣੰ ॥
ਮਤਿ ਤਤੁ ਗਿਆਨੰ ਕਲਿਆਣ ਨਿਧਾਨੰ ਹਰਿ ਨਾਮ ਮਨਿ ਰਮਣੰ ॥
Ė man miraṯ subẖ cẖiaʼnṯaʼn gur sabaḏ har ramṇaʼn. Maṯ ṯaṯ giānaʼn kaliāṇ niḏẖānaʼn har nām man ramṇaʼn.
ਜਨਮ ਦੋਖ ਪਰੇ ਮੇਰੇ ਪਾਛੈ ਅਬ ਪਕਰੇ ਨਿਹਚਲੁ ਸਾਧੂ ਪਾਇ ॥
ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਗਾਵੈ ਮੰਗਲ ਮਨੂਆ ਅਬ ਤਾ ਕਉ ਫੁਨਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥
Janam ḏokẖ parė mėrė pācẖẖai ab pakrė nihcẖal sāḏẖū pā¬ė. Sahj ḏẖun gāvai mangal manū¬ā ab ṯā ka¬o fun kāl na kẖā¬ė.
The bliss and tranquility are derivatives of one’s ability to see the self through a pure mind and the capacity to relish and rejoice in the self. In that joyous state, one is situated in the boundless transcendental happiness, realized through transcendental senses. Spiritual bliss is the highest bliss, the transcendental bliss of one’s own consciousness. It has nothing to do with religion and is personal. It is independent of the surrounding material objects. It is continuous, uniform and eternal. It is enjoyed only by enlightened individuals. The purpose of the material creation is to give living beings the chance to satisfy their physical and bodily desires. They can further cultivate temporary senses and gratify them. But it is far better to advance toward ultimate liberation through spiritual progress. Everyone has the freedom to make that choice. No one is forced to do one or the other. Short-lived sense gratification can be achieved even in the animal species. The highest purpose of human life is to achieve Self-realization and Bliss.
ਪਿਆਰੇ ਤੂ ਮੇਰੋ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੀਆ ਉਪਦੇਸਾ ਤੁਮ ਹੀ ਸੰਗਿ ਪਰਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਕਾਮ ਕੋ੍ਧ ਲੋਭ ਮੋਹ ਅਭਿਮਾਨਾ ਤਾ ਮਹਿ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਪਾਈਐ ॥
ਹੋਹੁ ਰੇਨ ਤੂ ਸਗਲ ਕੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤਉ ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਸੁਖ ਪਾਈਐ ॥
Pi▫āre ṯū mero sukẖ▫ḏāṯa.Gur pūrai ḏī▫ā upḏesā ṯum hī sang parāṯā. Rahā▫o Kām kroḏẖ lobẖ moh abẖimānā ṯā meh sukẖ nahī pāīai.Hohu rėn ṯū sagal kī mėrė man
ṯao anaḏ mangal sukẖ pāīai.
Ignorant persons attribute their pleasure to external objects. This is human folly. In reality, there is no pleasure in objects. Nor is there pain in the object. They both are mind’s creation, mental perception, and mental jugglery. It is only the mental attitude and a certain kind of mental behavior towards objects that brings us joy or grief, pleasure or pain. Maya has a powerful seat in the imagination of the mind. Sensual pleasure comes out of emotion. Bliss, on the other hand, is the consciousness of self-delight. It is the innate nature of the Conscious. Pleasure is temporal and fleeting. Bliss is eternal and everlasting. Pleasure is mixed with pain. Bliss is unalloyed happiness. Pleasure depends upon nerves, mind, and objects. Bliss is independent and is self-existent.
ਪੂਰਾ ਸੁਖੁ ਪੂਰਾ ਸੰਤੋਖੁ ॥
ਪੂਰਾ ਤਪੁ ਪੂਰਨ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ॥
Pūrā sukẖ pūrā sanṯokẖ. Pūrā ṯap pūran rāj jog.
ਜੋ ਨਰੁ ਦੁਖ ਮੈ ਦੁਖੁ ਨਹੀ ਮਾਨੈ ॥
ਸੁਖ ਸਨੇਹੁ ਅਰੁ ਭੈ ਨਹੀ ਜਾ ਕੈ ਕੰਚਨ ਮਾਟੀ ਮਾਨੈ ॥
ਨਹ ਨਿੰਦਿਆ ਨਹ ਉਸਤਤਿ ਜਾ ਕੈ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
ਹਰਖ ਸੋਗ ਤੇ ਰਹੈ ਨਿਆਰਉ ਨਾਹਿ ਮਾਨ ਅਪਮਾਨਾ ॥
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਸਗਲ ਤਿਆਗੈ ਜਗ ਤੇ ਰਹੈ ਨਿਰਾਸਾ ॥
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਹ ਪਰਸੈ ਨਾਹਨਿ ਤਿਹ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨਿਵਾਸਾ ॥
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਜਿਹ ਨਰ ਕਉ ਕੀਨੀ ਤਿਹ ਇਹ ਜੁਗਤਿ ਪਛਾਨੀ ॥
ਨਾਨਕ ਲੀਨ ਭਇਓ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿਉ ਜਿਉ ਪਾਨੀ ਸੰਗਿ ਪਾਨੀ ॥
Jo nar ḏukẖ mai ḏukẖ nahī mānai.Sukẖ sanėhu ar bẖai nahī jā kai kancẖan mātī mānai. Nah ninḏiā nah usṯaṯ jā kai lobẖ moh abẖimānā.Harakẖ sog ṯė rahai niārao nāhi mān apmānā. Āsā mansā sagal ṯiāgai jag ṯė rahai nirāsā.Kām kroḏẖ jih parsai nāhan ṯih gẖat barahm nivāsā. Gur kirpā jih nar kao kīnī ṯih ih jugaṯ pacẖẖānī.Nānak līn bẖaio gobinḏ sio jio pānī sang pānī.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਦੋਊ ਬਿਬਰਜਿਤ ਤਜਹੁ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
ਲੋਹਾ ਕੰਚਨੁ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਨਹਿ ਤੇ ਮੂਰਤਿ ਭਗਵਾਨਾ ॥
ਤੇਰਾ ਜਨੁ ਏਕੁ ਆਧੁ ਕੋਈ ॥
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਬਿਬਰਜਿਤ ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਸੋਈ ॥
ਰਜ ਗੁਣ ਤਮ ਗੁਣ ਸਤ ਗੁਣ ਕਹੀਐ ਇਹ ਤੇਰੀ ਸਭ ਮਾਇਆ ॥
ਚਉਥੇ ਪਦ ਕਉ ਜੋ ਨਰੁ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਹੀ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥
ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮ ਸਦਾ ਰਹੈ ਨਿਹਕਾਮਾ ॥
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਰੁ ਮਾਇਆ ਭ੍ਰਮੁ ਚੂਕਾ ਚਿਤਵਤ ਆਤਮ ਰਾਮਾ ॥
ਜਿਹ ਮੰਦਰਿ ਦੀਪਕੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਅੰਧਕਾਰੁ ਤਹ ਨਾਸਾ ॥
ਨਿਰਭਉ ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਭ੍ਰਮੁ ਭਾਗਾ ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਜਨ ਦਾਸਾ ॥
Usṯaṯ ninḏā ḏoū bibarjiṯ ṯajahu mān abẖimānā. Lohā kancẖan sam kar jāneh ṯė mūraṯ bẖagvānā. Ŧėrā jan ėk āḏẖ koī. Kām kroḏẖ lobẖ moh bibarjiṯ har paḏ cẖīnĥai soī. Raj guṇ ṯam guṇ saṯ guṇ kahīai ih ṯėrī sabẖ māiā. Cẖauthė paḏ kao jo nar cẖīnĥai ṯinĥ hī param paḏ pāiā. Ŧirath baraṯ nėm sucẖ sanjam saḏā rahai nihkāmā. Ŧarisnā ar māiā bẖaram cẖūkā cẖiṯvaṯ āṯam rāmā. Jih manḏar ḏīpak pargāsiā anḏẖkār ṯah nāsā. Nirbẖao pūr rahė bẖaram bẖāgā kahi Kabīr jan ḏāsā.
Usṯaṯ ninḏā ḏoū bibarjiṯ ṯajahu mān abẖimānā. Lohā kancẖan sam kar jāneh ṯė mūraṯ bẖagvānā. Ŧėrā jan ėk āḏẖ koī. Kām kroḏẖ lobẖ moh bibarjiṯ har paḏ cẖīnĥai soī. Raj guṇ ṯam guṇ saṯ guṇ kahīai ih ṯėrī sabẖ māiā. Cẖauthė paḏ kao jo nar cẖīnĥai ṯinĥ hī param paḏ pāiā. Ŧirath baraṯ nėm sucẖ sanjam saḏā rahai nihkāmā. Ŧarisnā ar māiā bẖaram cẖūkā cẖiṯvaṯ āṯam rāmā. Jih manḏar ḏīpak pargāsiā anḏẖkār ṯah nāsā. Nirbẖao pūr rahė bẖaram bẖāgā kahi Kabīr jan ḏāsā.
Conclusion:
Purify the mind by charity, control of mind, self-restraint, selfless service, study of the AGGS, singing the praises of God, the subjugation of sensual joys (Maya) and the development of virtues in Sadh Sangat. These activities will lead to the celestial music playing in the mind with the exhilaration and absolute happiness called bliss, where virtue or vice does not affect says Guru Nanak:
ਅੰਤਰਿ ਸੁੰਨੰ ਬਾਹਰਿ ਸੁੰਨੰ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੁੰਨ ਮਸੁੰਨੰ ॥
ਚਉਥੇ ਸੁੰਨੈ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਉ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁੰਨੰ ॥
Anṯar sunaʼn bāhar sunaʼn ṯaribẖavaṇ sunn masuʼnnaʼn. Cẖa¬uthė sunnai jo nar jāṇai ṯā ka¬o pāp na puʼnnaʼn.
No comments:
Post a Comment