SABD GURU’S PERSPECTIVE ON HUMAN LIFE

ABSTRACT

ASGGS means Aad (From the beginning) S means SIRI (Word of respect) G is Guru (Spiritual teacher (G for Granth /Scripture or religious book) S is for Sahib (Another word for respect). In the debate of Sidh Gost, Sidhs question Guru Nanak:

ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਗੁਰੂ ਜਿਸ ਕਾ ਤੂ ਚੇਲਾ ॥

 Ŧerā kavaṇ gurū jis kā ṯū cẖelā. Who is your guru?

Who is your guru? Whose disciple are you?-----942-18

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥

Sabaḏ gurū suraṯ ḏẖun cẖelā.

The Sabd is the Guru, upon whom I lovingly focus my consciousness; I am the disciple.-----Guru Nanak, Sidh Gost, AGGS, Page, 943-1

Hence I will be using the word of Sabd Guru in place of AGGS. Sabd Guru’s teachings revolve around Truth and the recitation of Naam of the Absolute Principle called God.  That Absolute Principle is the law of all things and events (Universal Laws of Mother Nature), which is the common ground of all creation. The Universal law is blind but evenhanded.  All creation is a single whole, which works and unfolds according to that Principle.

                           --------------------------------------------------------

Human life follows the rule of cause and effect.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਨੇਹੁ ਘਨੇਰਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਾਈ ॥
ਸੰਜੋਗੀ ਆਇਆ ਕਿਰਤੁ ਕਮਾਇਆ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਰਾਈ ॥
Māṯ piṯā suṯ nehu gẖanerā mā▫i▫ā moh sabā▫ī.Sanjogī ā­i­ā kiraṯ kamā­i­ā karṇī kār karā­ī.

The mother and father love their child so much, but all are caught in the emotional attachment of Maya. By the good fortune of good deeds, you have come, and how you perform actions to determine your future.-----Guru Nanak, Siri Raag, AGGS, Page, 75-3

Guru Nanak describes in Raag Gauri who dies:

ਦੇਹੀ ਮਾਟੀ ਬੋਲੈ ਪਉਣੁ ॥
ਬੁਝੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਮੂਆ ਹੈ ਕਉਣੁ ॥
ਮੂਈ ਸੁਰਤਿ ਬਾਦੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
ਓਹੁ ਨ ਮੂਆ ਜੋ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥
ਹਉ ਨ ਮੂਆ ਮੇਰੀ ਮੁਈ ਬਲਾਇ ॥
ਓਹੁ ਨ ਮੂਆ ਜੋ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
ਮਰਤਾ ਜਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਇਆ ॥
Ḏėhī mātī bolai pa­uṇ.Bujẖ rė gi­ānī mū­ā hai ka­uṇ.Mū­ī suraṯ bāḏ ahaʼnkār.Oh na mū­ā jo ḏėkẖaṇhār. Jai kāraṇ ṯat ṯirath jāhī.Raṯan paḏārath gẖat hī māhī.Paṛ paṛ pandiṯ bāḏ vakẖāṇai.Bẖīṯar hoḏī vasaṯ na jāṇai. Ha­o na mū­ā mėrī mu­ī balā­ė.Oh na mū­ā jo rahi­ā samā­ė.Kaho Nānak gur barahm ḏikẖā­i­ā.Marṯā jāṯā naḏar na ā­i­ā.

Understand, O wise one, who has died. The body is dust; the wind speaks through it. Awareness, conflict, and ego have died, but the One who sees does not die. I have not died -- that evil nature within me has died. The One who is pervading everywhere does not die. Says Nanak, the Guru has revealed God to me, and now I see that there is no such thing as birth or death.-----Guru Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 152

Guru Nanak explains in Sohila the date of death:

ਸੰਬਤਿ ਸਾਹਾ ਲਿਖਿਆ ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਪਾਵਹੁ ਤੇਲੁ ॥
ਦੇਹੁ ਸਜਣ ਅਸੀਸੜੀਆ ਜਿਉ ਹੋਵੈ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥
ਘਰਿ ਘਰਿ ਏਹੋ ਪਾਹੁਚਾ ਸਦੜੇ ਨਿਤ ਪਵੰਨਿ ॥
ਸਦਣਹਾਰਾ ਸਿਮਰੀਐ ਨਾਨਕ ਸੇ ਦਿਹ ਆਵੰਨਿ ॥
Sambaṯ sāhā likẖi­ā mil kar pāvhu ṯėl. Ḏėh sajaṇ asīsṛī­ā ji­o hovai sāhib si­o mėl. Gẖar gẖar ėho pāhucẖā saḏ­ṛė niṯ pavann. Saḏaṇhārā simrī­ai Nānak sė ḏih āvann.

The day of the wedding (death) is pre-ordained. Come, together and pour the oil over the threshold. Oh, friends give your blessings that I may merge with my God. This call is sent daily to each home. Remember in meditation the One who summons us; O Nanak, that day is drawing near!-----Guru Nanak, Raag Gauri Poorbi, AGGS, Page, 157

ਮਾਤਾ ਪਿਤ ਭਾਈ ਸੁਤ ਚਤੁਰਾਈ ਸੰਗਿ ਨ ਸੰਪੈ ਨਾਰੇ ॥
ਸਾਇਰ ਕੀ ਪੁਤ੍ਰੀ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗੀ ਚਰਣ ਤਲੈ ਵੀਚਾਰੇ ॥
Māṯā piṯ bẖā­ī suṯ cẖaṯurā­ī sang na sampai nārė. Sā­ir kī puṯrī parhar ṯi­āgī cẖaraṇ ṯalai vīcẖārė.

Mother, father, family, children, cleverness, property and spouses -- none of these shall go with you. I have renounced Maya, the daughter of the ocean; reflecting upon reality, I have trampled it under my feet. -----Guru Nanak, Raag Asa, AGGS, Page, 437-11

ਦੇਖਹਿ ਕੀਤਾ ਆਪਣਾ ਧਰਿ ਕਚੀ ਪਕੀ ਸਾਰੀਐ ॥
ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਚਲਸੀ ਸਭੁ ਕੋਈ ਆਈ ਵਾਰੀਐ ॥ Ḏėkẖeh kīṯā āpṇā ḏẖar kacẖī pakī sārī­ai. Jo ā­i­ā so cẖalsī sabẖ ko­ī ā­ī vārī­ai.        

You behold Your creation, like the losing and winning dice of the earth. Whoever has come shall depart; all shall have their turn.-----Guru Nanak, Raag Asa, Page, 474-2                                          

Guru Nanak Answers in Raag Gauri:

ਸਹਜੇ ਆਵੈ ਸਹਜੇ ਜਾਇ ॥
ਮਨ ਤੇ ਉਪਜੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤੋ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਛੁਟੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
Sehjė āvai sehjė jā­ė.Man ṯė upjai man māhi samā­ė. Gurmukẖ mukṯo banḏẖ na pā­ė.Sabaḏ bīcẖār cẖẖutai har nā­ė.

With intuitive ease, we come, and with intuitive ease, we depart. From the mind, we originate, and into the mind, we are absorbed. As Guru willed, we are liberated and are not bound. Contemplating the Word of the Sabd, we are emancipated through the Name of God.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥
ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕਿਉ ਪੂਰਾ ਹੋਇ ॥
ਪਰਪੰਚਿ ਵਿਆਪਿ ਰਹਿਆ ਮਨੁ ਦੋਇ ॥
ਥਿਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੩॥
Sabaḏ marai fir maraṇ na ho­ė. Bin mū­ė ki­o pūrā ho­ė. Parpancẖ vi▫āp rahi▫ā man ḏo▫e.Thir nārā▫iṇ kare so ho▫e. 

One, who dies in the Word of the Sabd, shall never again have to die. Without such a death, how can one attain perfection? The mind is engrossed in deception, treachery, and duality. Whatever the Immortal God does, comes to pass. -----Guru Nanak Raag Gauri, AGGS, Pages, 152 and 153

Finally Guru Nanak leaves it up to God in Raag Gauri:

ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਨਹ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਕਿਆ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸੋਈ ਹੂਆ ॥
ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣੈ ਵਾਲਾ ਦੂਆ ॥
ਨਾ ਜਾਣਾ ਕਰਮ ਕੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥
ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਜਾਤਿ ॥
Kiraṯ pa­i­ā nah mėtai ko­ė.Ki­ā jāṇā ki­ā āgai ho­ė.Jo ṯis bẖāṇā so­ī hū­ā.Avar na karṇai vālā ḏū­ā. Nā jāṇā karam kėvad ṯėrī ḏāṯ.Karam ḏẖaram ṯėrė nām kī jāṯ.

Past actions cannot be erased. What do we know of what will happen hereafter? Whatever pleases  God shall happen. There is no other Doer. I do not know about karma, or how great Your gifts are. The karma of actions, the righteousness, social class, and status, are contained within Your Name.-----Guru Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 154-1,2

Guru Nanak explains in Raag Sorath, what happens to the body after death?

ਇਕ ਦਝਹਿ ਇਕ ਦਬੀਅਹਿ ਇਕਨਾ ਕੁਤੇ ਖਾਹਿ ॥
ਇਕਿ ਪਾਣੀ ਵਿਚਿ ਉਸਟੀਅਹਿ ਇਕਿ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹਸਣਿ ਪਾਹਿ ॥
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ॥
Ik ḏajẖeh ik ḏabī­ah iknā kuṯė kẖāhi.Ik pāṇī vicẖ ustī­ah ik bẖī fir hasaṇ pāhi. Nānak ėv na jāp­ī kithai jā­ė samāhi.

Some are cremated, some are buried, dogs eat some, and some are thrown into the water, while others are thrown into wells. O Nanak, it is not known, where they go and into what they merge.-----Guru Nanak, Raag Sorath, AGGS, Page, 648-12

Guru Nanak, in Raag Asa Astpadia Kafi, ponders on crying after death.

ਓਹੀ ਓਹੀ ਕਿਆ ਕਰਹੁ ਹੈ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥
ਤੁਮ ਰੋਵਹੁਗੇ ਓਸ ਨੋ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਕਉਣੁ ਰੋਈ ॥
ਧੰਧਾ ਪਿਟਿਹੁ ਭਾਈਹੋ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹੁ ॥
ਓਹੁ ਨ ਸੁਣਈ ਕਤ ਹੀ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਲੋਕ ਸੁਣਾਵਹੁ ॥
Ohī ohī ki­ā karahu hai hosī so­ī.Ŧum rovhugė os no ṯumĥ ka­o ka­uṇ ro­ī. Ḏẖanḏẖā pitihu bẖā­īho ṯumĥ kūṛ kamāvahu.Oh na suṇ­ī kaṯ hī ṯumĥ lok suṇavhu.

Oh, human beings, why are you crying and wailing at the loss of near and dear ones, the conscience is immortal and lives forever? You mourn for that person, but who will mourn for you? You are engrossed in worldly entanglements, O Siblings of Destiny, you are practicing falsehood. The dead person does not hear anything at all; your cries are heard by others and are meant for other people to show your love for the dead person.-----Guru Nanak, Raag Asa Astpadia Kafi, AGGS, Page, 418-9

Guru Nanak, ponders in Raag Malar on the next life:

ਕਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਕਹਾਂ ਏਹੁ ਜਾਣੁ ॥
ਜੀਵਤ ਮਰਤ ਰਹੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥
ਇਹੁ ਪਰਸਾਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣੈ ॥
Kahāʼn ṯė ā­i­ā kahāʼn ėhu jāṇ.Jīvaṯ maraṯ rahai parvāṇ.Hukmai būjẖai ṯaṯ pacẖẖāṇai.Ih parsāḏ gurū ṯė jāṇai.

Where has one come from, and where will one go? Remaining dead while alive is accepted and approved. Whoever understands the God's Command, realizes the essence of reality, only known by Guru's Grace.-----Guru Nanak, Raag Malar, AGGS, Page, 1289-6

Guru Nanak ponders in Ragas Gauri and Sarang:

ਜਾਤੋ ਜਾਇ ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ॥
ਕਹ ਉਪਜੈ ਕਹ ਜਾਇ ਸਮਾਵੈ ॥
ਕਿਉ ਬਾਧਿਓ ਕਿਉ ਮੁਕਤੀ ਪਾਵੈ ॥
ਕਿਉ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
Jāṯo jā­ė kahā ṯė āvai.Kah upjai kah jā­ė samāvai.Ki­o bāḏẖi­o ki­o mukṯī pāvai.
Ki­o abẖināsī sahj samāvai.

How can we know where we came from? Where did we originate, and where will we go and merge? How are we bound, and how do we obtain liberation? How do we merge with intuitive ease into the Eternal God ?-----Guru Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 152-15

ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬੇਟੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹੂਏ ॥
ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਆ ਜਾਤੀ ਕਿਆ ਹੁਣਿ ਹੂਏ ॥

Keṯi▫ā ke bāp keṯi▫ā ke bete keṯe gur cẖele hū▫e.Āgai pācẖẖai gaṇaṯ na āvai ki­ā jāṯī ki­ā huṇ hū­ė.

They become the fathers of many and the sons of many; they become the gurus of many and the disciples. No account can be made of the future or the past; who knows what was & what shall be?-----Guru Nanak, Raag Sarang Ki Vaar, AGGS, Page, 1238-14

Guru Nanak, in Raag Suhi, explains how we get birth and death:

ਘਲੇ ਆਣੇ ਆਪਿ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਦੂਜਾ ਮਤੈ ਕੋਇ ॥
ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਸਾਜਿ ਜਾਣੈ ਸਭ ਸੋਇ ॥
Gẖalė āṇė āp jis nāhī ḏūjā maṯai ko­ė. Dẖāhi usārė sāj jāṇai sabẖ so­ė.

The God Itself sends out, and recalls the mortal beings; no one else gives It advice and Itself demolishes constructs, creates, and knows everything.------Guru Nanak, Raag Suhi, AGGS, Page, 729-17

ਜੇਹਾ ਚੀਰੀ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਹਿ ॥
ਘਲੇ ਆਵਹਿ ਨਾਨਕਾ ਸਦੇ ਉਠੀ ਜਾਹਿ ॥
Jėhā cẖīrī likẖi­ā ṯėhā hukam kamāhi. Gẖalė āvahi nānkā saḏė uṯẖī jāhi.

As the Decree of God’s is issued, Its Command is obeyed. O Nanak, those who are sent, come, when they are called back, they depart and go.-----Guru Angad, Raag Sarang, AGGS, Page, 1239-9

Guru Amar Das in Raag Gujri points out the basis of union and separation: 

ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਸ੍ਰਿਸਟੀ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
Sanjog vijog upā­i­on saristī kā mūl racẖā­i­ā. Hukmī sarisat sājī­an joṯī joṯ milā­i­ā.

God fashioned and laid the foundations of the Universe by the Command of Its Light by Creating union and separation.-----Guru Amar Das, Raag Gujri, AGGS, Page, 509-9

All are within the Will none stands apart. Says Nanak, by recognizing the Will, we silence our ego.

ਭਾਣੇ ਤੇ ਸਭਿ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ਸੰਤਹੁ ਅੰਤੇ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥
ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
Bẖāṇė ṯė sabẖ sukẖ pāvai sanṯahu anṯė nām sakẖā­ī. Jo kicẖẖ karṇā so kar rahi­ā avar na karṇā jā­ī. Āpė ḏukẖ sukẖ pā­ė anṯar āpė bẖaram bẖulā­ī.

One who accepts God's Will obtains total peace, O Saints; in the end, the Naam will be our help and support. Whatever God wants to do, It is doing; no one else can do anything. God, Itself infuses pain and pleasure and makes them wander around in doubt.-----Guru Amar Das, Raag Ramkali, AGGS, Page, 910 and 912

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਰਾਸਿ ਕੂੜੀ ਹੈ ਚਲਦਿ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਈ ॥
ਹਰਿ ਮੇਰਾ ਧਨੁ ਮੇਰੈ ਸਾਥਿ ਚਾਲੈ ਜਹਾ ਹਉ ਜਾਉ ਤਹ  ਜਾਈ  ॥੩॥
ਸੋ ਝੂਠਾ ਜੋ ਝੂਠੇ ਲਾਗੈ ਝੂਠੇ ਕਰਮ ਕਮਾਈ  ॥
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਹੋਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥
Har bin hor rās kūṛī hai cẖalḏi▫ā nāl na jā▫ī.Har merā ḏẖan merai sāth cẖālai jahā ha▫o jā▫o ṯah jā▫ī. So jẖūṯẖā jo jẖūṯẖe lāgai jẖūṯẖe karam kamā▫ī. Kahai Nānak har kā bẖāṇā ho­ā kahṇā kacẖẖū na jā­ī.

Without God, other assets are false. They do not go with the mortal when he departs. God is my wealth, which shall go with me; wherever I go, it will go.  One who is attached to falsehood is false; false are the deeds he does. Says Nanak, everything happens according to the Will of God; no one has any say in this at all.-----Guru Amar Das, Raag Gujri, AGGS, Page, 490-14

ਹਮ ਜਾਨਿਆ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨਹ ਆਗੈ ਜਿਉ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਤਿਉ ਠਾਢੇ ॥
ਹਮ ਭੂਲ ਚੂਕ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਹੁ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੁਤਰੇ ਕਾਢੇ ॥
Ham jāni­ā kacẖẖū na jānah āgai ji­o har rākẖai ṯi­o ṯẖādẖė. Ham bẖūl cẖūk gur kirpā ḏẖārahu jan Nānak kuṯrė kādẖė.

I know nothing, and do not know the future; as God keeps me, so do I stand. For my failings and mistakes, O Guru, grant me Your Grace; servant Nanak is Your obedient dog.-----Guru Ram Das, Raag Gauri Poorbi, AGGS, Page, 171-5

ਕੀਤਾ ਕਰਣਾ ਸਰਬ ਰਜਾਈ ਕਿਛੁ ਕੀਚੈ ਜੇ ਕਰਿ ਸਕੀਐ ॥
ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਕਿਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਜਿਉ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੀਐ ॥
Kīṯā karṇā sarab rajā­ī kicẖẖ kīcẖai jė kar sakī­ai. Āpṇā kīṯā kicẖẖū na hovai ji­o har bẖāvai ṯi­o rakẖī­ai.

All that happens, and will happen, is by God’s Will. If we could do something by ourselves, we would. We cannot do anything at all by ourselves. As it pleases the God, It preserves us.-----Guru Ram Das, Raag Suhi, AGGS, Page, 736-3                             
                                     

According to the order of that Absolute Principle (God) Guru Arjan explains in Siri Raag:

ਹਰੀ ਨਾਹੀ ਨਹ ਡਡੁਰੀ ਪਕੀ ਵਢਣਹਾਰ ॥
ਲੈ ਲੈ ਦਾਤ ਪਹੁਤਿਆ ਲਾਵੇ ਕਰਿ ਤਈਆਰੁ ॥
ਜਾ ਹੋਆ ਹੁਕਮੁ ਕਿਰਸਾਣ ਦਾ ਤਾ ਲੁਣਿ ਮਿਣਿਆ ਖੇਤਾਰੁ ॥
Harī nāhī nah dadurī pakī vadẖaṇhār. Lai lai ḏāṯ pahuṯi­ā lāvė kar ṯa­ī­ār. Jā ho­ā hukam kirsāṇ ḏā ṯā luṇ miṇi­ā kẖėṯār.

The proprietor does not look upon Its crop as unripe, half-ripe or fully ripe. When the order is given, harvesters arrive cut and measure the crop with their sickles.-----Guru Arjun, Siri Raag, AGGS, Page, 43-10
                                            

As a Guru oriented one can annul this order of cause and effect by following the teachings honestly and truthfully with reflection as written in Sabd Guru:

ਭੂਲੇ ਮਾਰਗੁ ਜਿਨਹਿ ਬਤਾਇਆ ॥
ਐਸਾ ਗੁਰੁ ਵਡਭਾਗੀ ਪਾਇਆ ॥
ਸਿਮਰਿ ਮਨਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਚਿਤਾਰੇ ॥
ਬਸਿ ਰਹੇ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰ ਚਰਨ ਪਿਆਰੇ ॥
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਲੋਭਿ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ॥
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰਿ ਕੀਨਾ ॥
ਦੁਖ ਸੁਖ ਕਰਤ ਜਨਮਿ ਫੁਨਿ ਮੂਆ ॥
ਚਰਨ ਕਮਲ ਗੁਰਿ ਆਸ੍ਰਮੁ ਦੀਆ ॥
ਅਗਨਿ ਸਾਗਰ ਬੂਡਤ ਸੰਸਾਰਾ ॥
ਨਾਨਕ ਬਾਹ ਪਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥

Bẖūlė mārag jineh baṯā­i­ā. Aisā gur vadbẖāgī pā­i­ā. Simar manā rām nām cẖiṯārė. Bas rahė hirḏai gur cẖaran pi­ārė. Kām kroḏẖ lobẖ mohi man līnā. Banḏẖan kāt mukaṯ gur kīnā. Ḏukẖ sukẖ karaṯ janam fun mū­ā. Cẖaran kamal gur āsram ḏī­ā. Agan sāgar būdaṯ sansārā. Nānak bāh pakar saṯgur nisṯārā.

O, mind, one who puts back the strayer on the true Path; is the Guru found by great good fortune. Meditate & contemplate on the Name of God. The Beloved hymns of the Guru abide within my heart. The mind is engrossed in sexual desire, anger, greed, and emotional attachment. Breaking my bonds, the Guru has liberated me. Experiencing pain and pleasure, one is born, only to die again. The Lotus Feet of the Guru bring peace and shelter. The world is drowning in the ocean of fire. O, Nanak, holding me by the arm, the True Guru has saved me.-----Guru Arjun, Raag Bilawal, AGGS, Page, 803

ਗਨਿ ਮਿਨਿ ਦੇਖਹੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਸਰਪਰ ਚਲਨੋ ਲੋਗ ॥
ਆਸ ਅਨਿਤ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਟੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਅਰੋਗ ॥
Gan min ḏėkẖhu manai māhi sarpar cẖalno log. Ās aniṯ gurmukẖ mitai Nānak nām arog. 
                                                                             

Even after calculating and scheming in their minds, people must surely depart in the end. Hopes and desires for transitory things are erased for the Guru willed; O Nanak, the Name alone brings true health.-----Guru Arjun, Gauri Bawan Akhri, AGGS, Page, 254-1                                                                              
Guru Arjan in the mode of Raag Asa, Page, 374 explains that the puppet human body is designed very carefully, which is going to last for only a few days. Why one does not realize the basic truth of the origin of this body and just waste time in egoism? Human's daily requirement is 3 kilos of food grains, other things are entrusted temporarily. All its constituents of bones, blood, etc. wrapped up in skin will become dust after death. That is the truth.  We are proud of this mass of filth in our human frame. Of what is the human proud?  This whole body is impure until and unless it understands  God through Guru’s teachings, resulting in spiritual progress can lead to its purification.
Guru Arjun further clarifies this idea in Raag Asa:

ਭਈ ਪਰਾਪਤਿ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹੁਰੀਆ ॥
ਗੋਬਿੰਦ ਮਿਲਣ ਕੀ ਇਹ ਤੇਰੀ ਬਰੀਆ ॥
ਅਵਰਿ ਕਾਜ ਤੇਰੈ ਕਿਤੈ ਨ ਕਾਮ ॥
ਮਿਲੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਭਜੁ ਕੇਵਲ ਨਾਮ ॥੧॥
ਸਰੰਜਾਮਿ ਲਾਗੁ ਭਵਜਲ ਤਰਨ ਕੈ ॥
ਜਨਮੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਾਤ ਰੰਗਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਧਰਮੁ ਨ ਕਮਾਇਆ ॥
ਸੇਵਾ ਸਾਧ ਨ ਜਾਨਿਆ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਨੀਚ ਕਰੰਮਾ ॥
ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਕੀ ਰਾਖਹੁ ਸਰਮਾ ॥੨॥੪॥
Bẖa­ī parāpaṯ mānukẖ ḏėhurī­ā, Gobinḏ milaṇ kī ih ṯėrī barī­ā. Avar kāj ṯerai kiṯai na kām.Mil sāḏẖsangaṯ bẖaj keval nām. Saraʼnjām lāg bẖavjal ṯaran kai.Janam baritha jāṯ rang mā▫i▫ā kai. rahā▫o.Jap ṯap sanjam ḏẖaram na kamā▫i▫ā.Sevā sāḏẖ na jāni▫ā har rā▫i▫ā.Kaho Nānak ham nīcẖ karammā.Saraṇ pare kī rākẖo sarmā. 

This human body is given to you as a way to meet the Creator of the Universe. Nothing else will work. Join the Company of the Holy; vibrate and meditate on the Jewel of the Naam.  Make every effort to cross over this terrifying world-ocean. You are squandering this life uselessly in the love of Maya. Pause. I have not practiced meditation, self-discipline, self-restraint or righteous living. I have not served the Holy; I have not acknowledged God, my King. Says Nanak, my actions are contemptible! O God, I seek Your Sanctuary; please, preserve my honor! ------Guru Arjun, Raag Asa, AGGS, Page 12-6, and 378-1

The function of the human body is to understand the message of the Sabd Guru and to implement it honestly and truthfully for union with Eternal God, through the wisdom of consciousness provided for this purpose otherwise the body itself is a bundle of flesh having no spiritual value.

Guru Arjan in Raag Bilawal:

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਸਾਥਿ ਨ ਮਾਇਆ ॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਸਭੁ ਦੂਖੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥
Māṯ piṯā suṯ sāth na mā­i­ā. Sāḏẖsang sabẖ ḏūkẖ mitā­i­ā.

Mother, father, children and the wealth of Maya, will not go along with you. In the Company of the Holy, all pain is dispelled.-----Guru Arjun, Raag Bilawal, AGGS, Page, 804-7

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਆ ॥
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ਪ੍ਰਭ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਆਨ ਬੀਆ ॥
Jo ṯis bẖāvai so thī­ā. Saḏā saḏā har kī sarṇā­ī parabẖ bin nāhī ān bī­ā.

Whatever pleases the God happens. Forever and ever, I seek Its Sanctuary, as there is none other than God.-----Guru Arjun, Raag Ram kali, AGGS, Page, 900-7

Guru Arjan in Raag Ramkali explains about life:

ਪਵਨੈ ਮਹਿ ਪਵਨੁ ਸਮਾਇਆ॥
ਜੋਤੀ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਰਲਿ ਜਾਇਆ॥
ਮਾਟੀ ਮਾਟੀ ਹੋਈ ਏਕ॥
ਰੋਵਨਹਾਰੇ ਕੀ ਕਵਨ ਟੇਕ ॥
Pavnai meh pavan samā­i­ā. Joṯī meh joṯ ral jā­i­ā. Mātī mātī ho­ī ėk. Rovanhārė kī kavan tėk.

The wind merges into the wind. The light blends into the light. The dust becomes one with the dust. What support is there for the one who is lamenting? -----Guru Arjun, Raag, Raag Ramkali, AGGS, Page, 885-12                                               

ਕਉਨੁ ਮੂਆ ਰੇ ਕਉਨੁ ਮੂਆ ॥
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਮਿਲਿ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰਾ ਇਹੁ ਤਉ ਚਲਤੁ ਭਇਆ ॥
ਅਗਲੀ ਕਿਛੁ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥
ਰੋਵਨਹਾਰੁ ਭਿ ਊਠਿ ਸਿਧਾਈ ॥
ਭਰਮ ਮੋਹ ਕੇ ਬਾਂਧੇ ਬੰਧ ॥
ਸੁਪਨੁ ਭਇਆ ਭਖਲਾਏ ਅੰਧ ॥
ਇਹੁ ਤਉ ਰਚਨੁ ਰਚਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ਆਵਤ ਜਾਵਤ ਹੁਕਮਿ ਅਪਾਰਿ ॥
ਨਹ ਕੋ ਮੂਆ ਨ ਮਰਣੈ ਜੋਗੁ ॥
ਨਹ ਬਿਨਸੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹੋਗੁ ॥
ਜੋ ਇਹੁ ਜਾਣਹੁ ਸੋ ਇਹੁ ਨਾਹਿ ॥
ਜਾਨਣਹਾਰੇ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥ 
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
ਨਾ ਕੋਈ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇਆ ॥
Ka­un mū­ā rė ka­un mū­ā. Barahm gi­ānī mil karahu bīcẖārā ih ṯa­o cẖalaṯ bẖa­i­ā. Aglī kicẖẖ kẖabar na pā­ī. Rovanhār bẖe ūṯẖ siḏẖā­ī. Bẖaram moh kė bāʼnḏẖė banḏẖ. Supan bẖa­i­ā bẖakẖlā­ė anḏẖ. Ih ṯa­o racẖan racẖi­ā karṯār.Āvaṯ jāvaṯ hukam apār.Nah ko mū­ā na marṇai jog.Nah binsai abẖināsī hog. Jo ih jāṇhu so ih nāhi.Jānaṇhārė ka­o bal jā­o.Kaho Nānak gur bẖaram cẖukā­i­ā.Nā ko­ī marai na āvai jā­i­ā.

Who has died? O, who has died? O God-realized beings meet together and consider this. What a wondrous thing has happened! No one knows what happens after death. The one who is lamenting will also arise and depart. The bonds of doubt and attachment bind mortal beings. When life becomes a dream, the blind man babbles and grieves in vain. The Creator created this creation. It comes and goes, subject to the Will of the Infinite God. No one dies; no one is capable of dying. The soul does not perish; it is imperishable. What is known, that it does not exist? I am a sacrifice to the one who knows this. Says Nanak, God has dispelled my doubt. No one dies; no one comes or goes.-----Guru Arjun, Raag Ramkali, AGGS, Page, 885

Guru Arjun describes in Raag Bhairo, the value of the body after death:

ਜੇ ਮਿਰਤਕ ਕਉ ਚੰਦਨੁ ਚੜਾਵੈ ॥
ਉਸ ਤੇ ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥
ਜੇ ਮਿਰਤਕ ਕਉ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਰੁਲਾਈ ॥
ਤਾਂ ਮਿਰਤਕ ਕਾ ਕਿਆ ਘਟਿ ਜਾਈ ॥
Jė mirṯak ka­o cẖanḏan cẖaṛāvai.Us ṯė kahhu kavan fal pāvai.Jė mirṯak ka­o bistā māhi rulā­ī.Ŧāʼn mirṯak kā ki­ā gẖat jā­ī.

If a corpse is anointed with sandalwood oil, what good does it do? If a corpse is rolled in manure, what does it lose from this?-----Guru Arjun, Raag Bhairo, AGGS, Page, 1160-9,10

Guru Arjan in Raag Maru ponders on the subject:

ਆਗਾਹਾ ਕੂ ਤ੍ਰਾਘਿ ਪਿਛਾ ਫੇਰਿ ਨ ਮੁਹਡੜਾ ॥
ਨਾਨਕ ਸਿਝਿ ਇਵੇਹਾ ਵਾਰ ਬਹੁੜਿ ਨ ਹੋਵੀ ਜਨਮੜਾ ॥

Āgāhā kū ṯarāgẖ picẖẖā fėr na muhadṛā. Nānak sijẖ ivėhā vār bahuṛ na hovī janamṛā.

Look ahead; don't look back over your shoulders to the past. O Nanak, be successful this time, as there is no birth again.-----Guru Arjun, Raag Maru-Dakhnay, AGGS, Page, 1096-12

ਆਪੁ ਮੇਟਿ ਪਏ ਸਰਣਾਈ ਇਹ ਮਤਿ ਸਾਧੂ ਕਹੀ ॥
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਮਾਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਭਰਮੁ ਅਧੇਰਾ ਲਹੀ ॥
Āp mėt pa­ė sarṇā­ī ih maṯ sāḏẖū kahī. Parabẖ kī āgi­ā mān sukẖ pā­i­ā bẖaram aḏẖėrā lahī.

Erasing my self-conceit, I have entered God’s Sanctuary; these are the Teachings spoken by the Holy Guru. By accepting, the Will of God dispels the darkness of doubt and mind is at peace.-----Guru Arjun, Raag Devgandhari, AGGS, Page, 529-16

ਜਨ ਦੇਹੁ ਮਤੀ ਉਪਦੇਸ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਜਾਇ ॥
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਸੋਈ ਸਭ ਕਮਾਇ ॥
ਸਭੁ ਕਛੁ ਤਿਸ ਦੈ ਵਸਿ ਦੂਜੀ ਨਾਹਿ ਜਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਅਨਦ ਭਏ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਮੰਨਿ ਰਜਾਇ ॥
Jan ḏeh maṯī upḏes vicẖahu bẖaram jā▫e.Jo ḏẖur likẖi▫ā lekẖ so▫ī sabẖ kamā▫e. Sabẖ kacẖẖ ṯis ḏai vas ḏūjī nāhi jā­ė. Nānak sukẖ anaḏ bẖa­ė parabẖ kī man rajā­ė.

Instruct yourself with the Teachings, and doubt will depart from within. Everyone does that which is pre-ordained by destiny. Everything is under God’s control; there is no other place at all. Nanak is in peace and bliss, accepting the Will of God. -----Guru Arjun Slokes, AGGS, Page, 1425-11

Guru Tegh Bahadur ponders about the temporary relationships in this world in Raag Sorath, Sarang and his Sloke:

ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
ਅਪਨੇ ਸੁਖ ਸਿਉ ਹੀ ਜਗੁ ਫਾਂਧਿਓ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥ 
ਸੁਖ ਮੈ ਆਨਿ ਬਹੁਤੁ ਮਿਲਿ ਬੈਠਤ ਰਹਤ ਚਹੂ ਦਿਸਿ ਘੇਰੈ॥
ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਸਭ ਹੀ ਸੰਗੁ ਛਾਡਿਤ ਕੋਊ ਨ ਆਵਤ ਨੇਰੈ॥
ਘਰ ਕੀ ਨਾਰਿ ਬਹੁਤੁ ਹਿਤੁ ਜਾ ਸਿਉ ਸਦਾ ਰਹਤ ਸੰਗ ਲਾਗੀ ॥
ਜਬ ਹੀ ਹੰਸ ਤਜੀ ਇਹ ਕਾਂਇਆ ਪ੍ਰੇਤ ਪ੍ਰੇਤ ਕਰਿ ਭਾਗੀ ॥
ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋ ਬਿਉਹਾਰੁ ਬਨਿਓ ਹੈ ਜਾ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਇਓ ॥
ਅੰਤ ਬਾਰ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਜੀ ਕੋਊ ਕਾਮਿ ਨ ਆਇਓ ॥
Parīṯam jān lėho man māhī. Apnė sukẖ si­o hī jag fāʼnḏẖi­o ko kāhū ko nāhī. Sukẖ mai ān bahuṯ mil baiṯẖaṯ rahaṯ cẖahū ḏis gẖėrai.Bipaṯ parī sabẖ hī sang cẖẖādiṯ ko­ū na āvaṯ nėrai. Gẖar kī nār bahuṯ hiṯ jā si­o saḏā rahaṯ sang lāgī. Jab hī hans ṯajī ih kāʼn­i­ā parėṯ parėṯ kar bẖāgī. Ih biḏẖ ko bi­uhār bani­o hai jā si­o nėhu lagā­i­o.Anṯ bār Nānak bin har jī ko­ū kām na ā­i­o.

O, dear friend, bear this in your mind. The world is entangled in its own pleasures; no one is for anyone else. In good times, many come and sit together, surrounding you on all four sides. However, when hard times come, they all leave, and no one comes near you. Your wife, whom you love so much, and who has remained ever attached to you, also runs away crying, "Ghost! Ghost!", as soon as the swan-soul leaves this body. This is the way they act - those whom we love so much. At the very last moment, O Nanak, no one is any use at all, except the Dear God.-----Guru Tegh Bahadur, Raag Sorath, Page, 634-1

Guru Tegh Bahadur in Raag Sarang:                           

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਤੇਰੋ ਕੋ ਨ ਸਹਾਈ ॥
ਕਾਂ ਕੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਭਾਈ ॥
ਧਨੁ ਧਰਨੀ ਅਰੁ ਸੰਪਤਿ ਸਗਰੀ ਜੋ ਮਾਨਿਓ ਅਪਨਾਈ ॥
ਤਨ ਛੂਟੈ ਕਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਚਾਲੈ ਕਹਾ ਤਾਹਿ ਲਪਟਾਈ ॥
Har bin ṯėro ko na sahā­ī. Kāʼn kī māṯ piṯā suṯ baniṯā ko kāhū ko bẖā­ī. Ḏẖan ḏẖarnī ar sampaṯ sagrī jo māni­o apnā­ī. Ŧan cẖẖūtai kacẖẖ sang na cẖālai kahā ṯāhi laptā­ī.

No one will be your help and support, except God. Who has no mother, father, child or spouse? Who is anyone's brother or sister? All the wealth, land and property, which you consider your own, when you leave your body, none of it shall go along with you. Why do you cling to them? -----Guru Tegh Bahadur, Raag Sarang, AGGS, Page, 1231-8

ਨਿਜ ਕਰਿ ਦੇਖਿਓ ਜਗਤੁ ਮੈ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਾਹਿ ॥
ਨਾਨਕ ਥਿਰੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਤਿਹ ਰਾਖੋ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥.
Nij kar ḏėkẖi­o jagaṯ mai ko kāhū ko nāhi. Nānak thir har bẖagaṯ hai ṯih rākẖo man māhi.

I had looked upon the world as my own, but no one belongs to anyone else. O, Nanak, only devotional worship of the God is permanent; enshrine this in your mind.-----Sloke Guru Tegh Bahadur # 48, AGGS, Page, 1429-1

Kabir satirizes the grief of the relatives of the dead:

ਜੀਵਤ ਪਿਤਰ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਊ ਮੂਏਂ ਸਿਰਾਧ ਕਰਾਹੀ ॥
ਪਿਤਰ ਭੀ ਬਪੁਰੇ ਕਹੁ ਕਿਉ ਪਾਵਹਿ ਕਊਆ ਕੂਕਰ ਖਾਹੀ ॥੧॥
Jīvaṯ piṯar na mānai ko­ū mū­ėʼn sirāḏẖ karāhī. Piṯar bẖī bapure kaho ki▫o pāvahi ka▫ū▫ā kūkar kẖāhī. 

Individuals do not honor their ancestors while they are alive, but they hold feasts in their honor after they have died. Tell me, how can his poor ancestors receive what the crows and the dogs have eaten up?  -----Kabir, Raag Gauri Cheti, AGGS, Page, 332-10

ਜਗਿ ਜੀਵਨੁ ਐਸਾ ਸੁਪਨੇ ਜੈਸਾ ਜੀਵਨੁ ਸੁਪਨ ਸਮਾਨੰ ॥
ਸਾਚੁ ਕਰਿ ਹਮ ਗਾਠਿ ਦੀਨੀ ਛੋਡਿ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨੰ ॥
Jag jīvan aisā supnė jaisā jīvan supan samānaʼn. Sācẖ kar ham gāṯẖ ḏīnī cẖẖod param niḏẖānaʼn.

Life in this world is like a dream. Believing it to be true, we tie a knot around it, discarding the supreme treasure.-----Kabir, Raag Asa, AGGS, Page, 482-15                  

ਅਵਰ ਮੂਏ ਕਿਆ ਸੋਗੁ ਕਰੀਜੈ ॥
ਤਉ ਕੀਜੈ ਜਉ ਆਪਨ ਜੀਜੈ ॥
Avar mū­ė ki­ā sog karījai. Ŧa­o kījai ja­o āpan jījai.

Why do you cry and mourn, when another person dies? Do so only if you yourself are to live. -----Kabir, Raag Gauri, AGGS, Page, 325-15

ਮੋਹਿ ਬੈਰਾਗੁ ਭਇਓ ॥
ਇਹੁ ਜੀਉ ਆਇ ਕਹਾ ਗਇਓ ॥
ਪੰਚ ਤਤੁ ਮਿਲਿ ਕਾਇਆ ਕੀਨ੍ਹ੍ਹੀ ਤਤੁ ਕਹਾ ਤੇ ਕੀਨੁ ਰੇ ॥
ਕਰਮ ਬਧ ਤੁਮ ਜੀਉ ਕਹਤ ਹੌ ਕਰਮਹਿ ਕਿਨਿ ਜੀਉ ਦੀਨੁ ਰੇ ॥

Mohi bairāg bẖa▫i▫o. Ih jī▫o ā▫e kahā ga▫i▫o. Pancẖ ṯaṯ mil kā▫i▫ā kīnĥī ṯaṯ kahā ṯe kīn re. Karam baḏẖ ṯum jī▫o kahaṯ hou karmėh kin jī▫o ḏīn re.

I have become sad, wondering where the soul comes from, and where it goes. The body is formed from the union of the five elements; but where were these five created? You say that the soul is tied to its karma, but who gave karma to the body? ------Kabir, Raag Gond, AGGS, Page, 870

ਕਬੀਰ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਮਾਂਦਲੁ ਕੰਧ ਚਢਾਇ ॥
ਕੋਈ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਸਭ ਦੇਖੀ ਠੋਕਿ ਬਜਾਇ ॥
Kabīr sabẖ jag ha­o firi­o māʼnḏal kanḏẖ cẖadẖā­ė. Ko­ī kāhū ko nahī sabẖ ḏėkẖī ṯẖok bajā­ė.

Kabir, I have wandered all over the world, carrying the drum on my shoulder. No one belongs to anyone else; I have looked and carefully studied it.-----Kabir Sloke 113, AGGS, Page, 1370-9, 10

Baba Sundar was the son of Anand (Anand Sahib was written on his birth by 3rd guru), who was the son of Mohri, 2nd son of Guru Amar Das (Sundar was the great-grandson of Guru Amar Das). Baba Sunder at the request of Guru Arjun (5th Guru) wrote Ramkali Sad on the death of his grandfather. The poem Sadu (ਸਦੁ) means to call and Guru Amar Das was being recalled by God Almighty. The poem describes how Guru Ram Das completely surrendered himself to the Will of the Supreme Being, being absorbed in meditation on the name and how he told his family to abide by the Will of the God and not to weep after him but to sing the praises of the God by reciting the holy hymns and celebrate.

ਰਾਮਕਲੀ  ਸਦੁ 
Rāmkalī Sadd

ੴ  ਸਤਿਗੁਰ  ਪ੍ਰਸਾਦਿ  ॥
Ik▫oaʼnkār saṯgur parsāḏ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru

ਜਗਿ ਦਾਤਾ ਸੋਇ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ਜੀਉ ॥
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵਏ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥ 
ਅਵਰੋ ਨ ਜਾਣਹਿ ਸਬਦਿ ਗੁਰ ਕੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੇ ॥
ਪਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਪਰਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵਹੇ ॥ 
ਆਇਆ ਹਕਾਰਾ ਚਲਣਵਾਰਾ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥ 
ਜਗਿ ਅਮਰੁ ਅਟਲੁ ਅਤੋਲੁ ਠਾਕੁਰੁ ਭਗਤਿ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਗੁਰ ਭਾਇਆ ਗੁਰੁ ਜਾਵੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਹਿ ਬੇਨਤੀ ਮੇਰੀ ਪੈਜ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥ 
ਪੈਜ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜਨਹ ਕੇਰੀ ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੋ  ॥
ਅੰਤਿ ਚਲਦਿਆ ਹੋਇ ਬੇਲੀ ਜਮਦੂਤ ਕਾਲੁ ਨਿਖੰਜਨੋ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਪਾਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ॥
ਹਰਿ ਧਾਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਾਇਆ ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਹੈ ਸਾਬਾਸਿ ਜੀਉ ॥ ॥੨॥ 
ਭਗਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੋਈ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਭਾਵਏ ॥ 
ਆਨੰਦ ਅਨਹਦ ਵਜਹਿ ਵਾਜੇ ਹਰਿ ਆਪਿ ਗਲਿ ਮੇਲਾਵਏ ॥ 
ਮੇਰੇ ਸਿਖ ਸੁਣਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈਹੋ ਮੇਰੈ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਆਉ ਮੈ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥ 
ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਗੁਰ ਭਾਇਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜੀਉ ॥ 
ਤੁਸੀ ਪੁਤ ਭਾਈ ਪਰਵਾਰੁ ਮੇਰਾ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕਰਿ ਨਿਰਜਾਸਿ ਜੀਉ ॥ 
ਤੁਸੀ  ਵੀਚਾਰਿ  ਦੇਖਹੁ  ਪੁਤ  ਭਾਈ  ਹਰਿ  ਸਤਿਗੁਰੂ  ਪੈਨਾਵਏ  ॥ 
ਸਤਿਗੁਰੂ  ਪਰਤਖਿ  ਹੋਦੈ  ਬਹਿ  ਰਾਜੁ  ਆਪਿ  ਟਿਕਾਇਆ  ॥ 
ਸਭਿ  ਸਿਖ  ਬੰਧਪ  ਪੁਤ  ਭਾਈ  ਰਾਮਦਾਸ  ਪੈਰੀ  ਪਾਇਆ  ॥੪॥ 
ਗੋਪਾਲ ਪੰਡਿਤ ਸਦਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ਜੀਉ ॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਬਹਿ ਪਰਵਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ॥ 
ਮਤ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੋਈ ਰੋਵਸੀ ਸੋ ਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਇਆ ॥ 
ਮਿਤੁ ਪੈਝੈ ਮਿਤੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਸੁ ਮਿਤ ਕੀ ਪੈਜ ਭਾਵਏ ॥ 
ਤੁਸੀ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੈਨਾਵਏ ॥
ਅੰਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਅਹੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥
ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਬੇਬਾਣੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੁਰ ਭਾਵਏ ॥
ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਕਿਰਿਆ ਦੀਵਾ ਫੁਲ ਹਰਿ ਸਰਿ ਪਾਵਏ ॥
ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਜੀਉ ॥
ਰਾਮਦਾਸ ਸੋਢੀ ਤਿਲਕੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਜੀਉ ॥੫॥ 
Jag ḏāṯā so▫e bẖagaṯ vacẖẖal ṯihu lo▫e jī▫o. Gur sabaḏ samāv▫e avar na jāṇai ko▫e jī▫o. Avro na jāṇėh sabaḏ gur kai ek nām ḏẖi▫āvhe.Parsāḏ Nānak gurū angaḏ param paḏvī pāvhe.Ā▫i▫ā hakārā cẖalaṇvārā har rām nām samā▫i▫ Jag amar atal aṯol ṯẖākur bẖagaṯ ṯe har pā▫i▫ā. Har bẖāṇā gur bẖā▫i▫ā gur jāvai har parabẖ pās jī▫o.Saṯgur kare har pėh benṯī merī paij rakẖahu arḏās jī▫o.Paij rākẖo har janah kerī har ḏeh nām niranjano.Anṯ cẖalḏi▫ā ho▫e belī jamḏūṯ kāl nikẖanjano.Saṯgurū kī benṯī pā▫ī har parabẖ suṇī arḏās jī▫o.Har ḏẖār kirpā saṯgur milā▫i▫ā ḏẖan ḏẖan kahai sābās jī▫o.  Bẖagaṯ saṯgur purakẖ so▫ī jis har parabẖ bẖāṇā bẖāv▫e.Ānanḏ anhaḏ vajėh vāje har āp gal melāva▫e.Ŧusī puṯ bẖā▫ī parvār merā man vekẖhu kar nirjās jī▫o.Ḏẖur likẖi▫ā parvāṇā firai nāhī gur jā▫e har parabẖ pās jī▫o.  Saṯgur bẖāṇai āpṇai bahi parvār saḏā▫i▫ā.Maṯ mai picẖẖai ko▫ī rovsī so mai mūl na bẖā▫i▫ā.Miṯ paijẖai miṯ bigsai jis miṯ kī paij bẖāv▫e.Ŧusī vīcẖār ḏekẖhu puṯ bẖā▫ī har saṯgurū paināva▫e.Saṯgurū parṯakẖ hoḏai bahi rāj āp tikā▫i▫ā.Sabẖ sikẖ banḏẖap puṯ bẖā▫ī Rāmḏās pairī pā▫i▫ā.  Anṯe saṯgur boli▫ā mai picẖẖai kīrṯan kari▫ahu nirbāṇ jī▫o.Keso gopāl pandiṯ saḏi▫ahu har har kathā paṛėh purāṇ jī▫o.Har kathā paṛī▫ai har nām suṇī▫ai bebāṇ har rang gur bẖāv▫e.Pind paṯal kiri▫ā ḏīvā ful har sar pāv▫e.Har bẖā▫i▫ā saṯgur boli▫ā har mili▫ā purakẖ sujāṇ jī▫o.Rāmḏās sodẖī ṯilak ḏī▫ā gur sabaḏ sacẖ nīsāṇ jī▫o. 
 

God is the Great Giver of the Universe, the Lover of Its devotees, throughout the three worlds. One who is merged in the Word of Guru's Sabd does not know any other. Dwelling upon the Word of Guru's Sabd, one does not know any other; and meditates on the Name of One God. Through devotional worship in this world, the imperishable, immovable, immeasurable God is found.  Guru gladly accepted God's Will, and easily reached God's Presence. True Guru prays to God, "Please, save my honor. This is my prayer". Please save the honor of Your humble servant, O God; please bless him with Your Immaculate Name. At this time of final departure, it is our only help and support; it destroys death and the Messenger of Death. God heard the prayer of the True Guru and granted his request. God showered Its Mercy, and blended the True Guru with Itself; and said, "Blessed! Blessed! Wonderful!" One who is pleased with God's Will is a devotee of the True Guru, the Primal God. The unstruck sound current of bliss resounds and vibrates; God hugs him close in Its embrace. O my children, siblings and family, look carefully in your minds, and see. The pre-ordained death warrant cannot be avoided; Guru is going to be with God. True Guru, in His Own Sweet Will, sat up and summoned His family. Let no one weep for me after I am gone. That would not please me at all. When a friend receives a robe of honor, then his friends are pleased with his honor. Consider this and see, O my children and siblings; God has given True Guru the robe of supreme honor. True Guru, Himself sat up and appointed the successor to the Throne of Raja Yoga, the Yoga of Meditation and Success. All the Sikhs, relatives, children and siblings have fallen at the feet of Guru Ram Das. Finally, True Guru said, "When I am gone, sing songs/Sabds in Praise of God, in Nirvana". Call in the long-haired scholarly Saints of God, to read the sermon of God, Waheguru. Read the sermon of God, and listen to God's Name; the Guru is pleased with love for God. Do not bother with offering rice-balls on leaves, lighting lamps, and other rituals like floating the body out on the Ganges; instead, let my remains be given up to God's Pool. God was pleased as the True Guru spoke; he was blended then with the all-knowing Primal God. The Guru then blessed the Sodhi Ram Das with the ceremonial tilak mark, the insignia of the True Word of the Sabd. -----Baba Sundar, Raag Ramkali, AGGS, Page, 923 and 924

Conclusion:

What keeps us constantly struggling in life is the attitude of non-acceptance, of not trusting the basic process of life unfolding. We suffer under the false assumption that the goal of life is to always avoid what we find unpleasant and to try to dwell in constant comfort. The Divine Will created all forms; what that Will is no one can say. Will forms all life. And, that Will exalts all. The Will determines who is high who is low, The Will grants all joys and suffering, The Will blesses some; others migrate from birth to birth. All are within the Will none stands apart. Says Nanak, by recognizing the Will, we silence our ego.

Kabir ponders on the human life in Raag Bilawal:

ਐਸੋ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਪੇਖਨਾ ਰਹਨੁ ਨ ਕੋਊ ਪਈਹੈ ਰੇ ॥
ਸੂਧੇ ਸੂਧੇ ਰੇਗਿ ਚਲਹੁ ਤੁਮ ਨਤਰ ਕੁਧਕਾ ਦਿਵਈਹੈ ਰੇ ॥
ਬਾਰੇ ਬੂਢੇ ਤਰੁਨੇ ਭਈਆ ਸਭਹੂ ਜਮੁ ਲੈ ਜਈਹੈ ਰੇ ॥
ਮਾਨਸੁ ਬਪੁਰਾ ਮੂਸਾ ਕੀਨੋ ਮੀਚੁ ਬਿਲਈਆ ਖਈਹੈ ਰੇ ॥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ  ॥
ਧਨਵੰਤਾ ਅਰੁ ਨਿਰਧਨ ਮਨਈ ਤਾ ਕੀ ਕਛੂ ਨ ਕਾਨੀ ਰੇ ॥
ਰਾਜਾ ਪਰਜਾ ਸਮ ਕਰਿ ਮਾਰੈ ਐਸੋ ਕਾਲੁ ਬਡਾਨੀ ਰੇ ॥੨॥ 
ਹਰਿ ਕੇ ਸੇਵਕ  ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਏ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕੀ ਕਥਾ ਨਿਰਾਰੀ ਰੇ ॥ 
ਆਵਹਿ ਨ ਜਾਹਿ ਨ ਕਬਹੂ ਮਰਤੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਗਾਰੀ  ਰ ॥੩॥
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਲਛਿਮੀ ਮਾਇਆ ਇਹੈ ਤਜਹੁ ਜੀਅ ਜਾਨੀ ਰੇ ॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਮਿਲਿਹੈ ਸਾਰਿਗਪਾਨੀ ਰੇ ॥੪॥੧॥
Aiso ih sansār pėkẖnā rahan na ko­ū pa­īhai rė. Sūḏẖė sūḏẖė rėg cẖalhu ṯum naṯar kuḏẖkā ḏiva­īhai rė. Bārė būdẖė ṯarunė bẖa­ī­ā sabẖhū jam lai ja­īhai rė. Mānas bapurā mūsā kīno mīcẖ bila­ī­ā kẖa­īhai rė. rahā▫o. Ḏẖanvanṯā ar nirḏẖan man▫ī ṯā kī kacẖẖū na kānī re.Rājā parjā sam kar mārai aiso kāl badānī re. Har ke sevak jo har bẖā▫e ṯinĥ kī kathā nirārī re.Āvahi na jāhi na kabhū marṯe pārbarahm sangārī re. Puṯar kalṯar lacẖẖimī mā▫i▫ā ihai ṯajahu jī▫a jānī re. Kahaṯ Kabīr sunhu re sanṯahu milihai sārigpānī re. 

This world is a drama; no one can remain here forever. One should walk on the straight path; so one may not be pushed around. O Siblings of Destiny, the children, the young and the old will be taken away by the Messenger of Death. God has made the poor man a mouse, and the cat of Death is eating him up. Pause. God gives no special consideration to either the rich or the poor. The king and his subjects are equally killed; such is the power of Death.  Those who are pleasing to God are the servants of God; their story is unique and singular. They do not come and go, and they never die; they remain with the Supreme God. Know this in your soul, that by renouncing your children, spouse, wealth and property - Says Kabir, listen, O Saints - you shall be united with the God of the Universe. -----Kabir, Raag Bilawal, AGGS, Page, 855