WHERE TO FIND GOD/NAAM
ABSTRACT
In various Sikh Forums members are debating where to find God/Naam. It is neither found in the repetition of any words what so ever, or bought through Akhand Paths or through Saints/Babas. One can behold God/Naam by making an honest attempt for devotional love and will to become a better human by subjugating the lower instincts and developing higher instincts. Guru Nanak in Raag Sarang gives an
ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਗਾਵੈ
ਗੀਤ ॥
ਭੁਖੇ ਮੁਲਾਂ ਘਰੇ
ਮਸੀਤਿ ॥
ਮਖਟੂ ਹੋਇ ਕੈ ਕੰਨ ਪੜਾਏ ॥
ਫਕਰੁ ਕਰੇ ਹੋਰੁ ਜਾਤਿ ਗਵਾਏ ॥
ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਸਦਾਏ ਮੰਗਣ ਜਾਇ ॥
ਤਾ ਕੈ ਮੂਲਿ ਨ ਲਗੀਐ ਪਾਇ ॥
ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਕਿਛੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ॥
ਨਾਨਕ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣਹਿ ਸੇਇ ॥
Gi▫ān vihūṇā gāvai gīṯ. Bẖukẖe mulāʼn
gẖare masīṯ. Makẖtū ho▫e kai kann paṛā▫e. Fakar kare hor jāṯ gavā▫e. Gur pīr
saḏā▫e mangaṇ jā▫e. Ŧā kai mūl na lagī▫ai pā▫e. Gẖāl kẖā▫e kicẖẖ hathahu ḏe▫e.
Nānak rāhu pacẖẖāṇėh se▫e.
The one who lacks spiritual wisdom sings religious songs. The
hungry Mullah turns his home into a mosque. The lazy unemployed have his ears
pierced to look like a Yogi. Someone else becomes a pan-handler, and loses his
social status. One who calls himself a guru or a spiritual teacher, while he
goes around begging- don't ever touch his feet. One who works for what he eats,
and gives some of what he has- O Nanak, he knows the true Path.-----Guru Nanak, Raag Sarang, AGGS, Page,
1245-19
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
Humans have debated
since creation, about spirituality and have questioned how to find God and communicate
with It?
Guru Nanak in the
mode of Raag Parbhati answers the question firstly putting all the
responsibility on duality and finally on God Itself. It could only be achieved
through devotional love and Its fear (Accepting Its Will in present) as delineated
in the “Sabd Guru” by contemplation, deliberation, and reflection on the
message in daily life to swim across the worldly ocean (ਭਵਜਲ).
ਦੁਬਿਧਾ ਬਉਰੀ ਮਨੁ
ਬਉਰਾਇਆ ॥
ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ਲਪਟਿ ਰਹੀ ਫੁਨਿ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥
ਨਾ ਮਨੁ ਮਰੈ ਨ ਮਾਇਆ ਮਰੈ ॥
ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਭਉ ਸਾਗਰੁ ਤਰੈ ॥
Ḏubiḏẖā ba▫urī man ba▫urā▫i▫ā. Jẖūṯẖai lālacẖ janam gavā▫i▫ā. Lapat rahī fun banḏẖ na pā▫i▫ā. Saṯgur rākẖe nām driṛ▫ā▫i▫ā. Nā man marai na mā▫i▫ā marai. Jin Kich Kee-aa Soyee Jaanai Sabad Veechar Bhau Sagar Tarai.
Ḏubiḏẖā ba▫urī man ba▫urā▫i▫ā. Jẖūṯẖai lālacẖ janam gavā▫i▫ā. Lapat rahī fun banḏẖ na pā▫i▫ā. Saṯgur rākẖe nām driṛ▫ā▫i▫ā. Nā man marai na mā▫i▫ā marai. Jin Kich Kee-aa Soyee Jaanai Sabad Veechar Bhau Sagar Tarai.
The insanity of duality has driven the mind insane. In false greed, life is wasting away. Duality clings to the mind; it cannot be restrained. The True Guru saves us, by implanting God’s Naam within. Without subduing the mind, Maya cannot be subdued. The One who created all this understands Itself. Contemplating the Word of the Sabd, one is carried across the terrifying world-ocean.-----Guru Nanak, Raag Parbhati Bhibhas, AGGS, Page, 1342-3
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸਬਦੁ
ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹੋਰੁ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ
ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
ਸਬਦੇ
ਗਤਿ ਮਤਿ ਮੋਖ
ਦੁਆਰੁ ॥
Iss Jug Meh Sabad Karnee Hai Saar, Bin Sabadai Hoar Moh Gubaar, “Sabadai Naam Rahai Ourdhaar, Sabdai Gat Mit Mokh Duaar.
Iss Jug Meh Sabad Karnee Hai Saar, Bin Sabadai Hoar Moh Gubaar, “Sabadai Naam Rahai Ourdhaar, Sabdai Gat Mit Mokh Duaar.
In this world, the
practice of the Sabd is the most excellent occupation. Without the Sabd, everything
else is the darkness of emotional attachment. Through the Sabd, the Naam is
enshrined within the heart. Through the Sabd, one obtains clear understanding and
the door of salvation.-----Guru Nanak, Raag Parbhati Bhibhas, AGGS,
Page, 1342-10
Guru Arjan confirms
it by stressing that all the above has to be accomplished through one’s life from beginning, mid, and
till end in the mode of Gauri and Gujri:
ਆਦਿ ਮਧਿ ਜੋ ਅੰਤਿ ਨਿਬਾਹੈ ॥
ਸੋ
ਸਾਜਨੁ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਚਾਹੈ ॥
ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਦਾ ਸੰਗਿ ਚਾਲੈ ॥
ਦਇਆਲ ਪੁਰਖ
ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੈ ॥
ਬਿਨਸਤ ਨਾਹੀ
ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਇ ॥
ਜਹ ਪੇਖਾ ਤਹ
ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
ਸੁੰਦਰੁ
ਸੁਘੜੁ ਚਤੁਰੁ ਜੀਅ ਦਾਤਾ ॥
ਭਾਈ ਪੂਤੁ
ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਤਾ ॥
ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਨ
ਅਧਾਰ ਮੇਰੀ ਰਾਸਿ ॥
ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ
ਕਰਿ ਰਿਦੈ ਨਿਵਾਸਿ ॥
ਮਾਇਆ ਸਿਲਕ
ਕਾਟੀ ਗੋਪਾਲਿ ॥
ਕਰਿ ਅਪੁਨਾ ਲੀਨੋ
ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ
ਕਾਟੇ ਸਭਿ ਰੋਗ ॥
ਚਰਣ ਧਿਆਨ ਸਰਬ ਸੁਖ
ਭੋਗ ॥
ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਨਵਤਨੁ ਨਿਤ ਬਾਲਾ ॥
ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸੰਗਿ ਰਖਵਾਲਾ ॥
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ
ਪਦੁ ਚੀਨ ॥
ਸਰਬਸੁ ਨਾਮੁ ਭਗਤ ਕਉ ਦੀਨ ॥
Aad MaDh Jo Ant Nibaahai, So Saajan
Mayraa Man Chaahai. Har kī parīṯ saḏā sang cẖālai. Ḏa▫i▫āl purakẖ pūran
paraṯipālai. Binsaṯ nāhī cẖẖod na jā▫e. Jah pekẖā ṯah rahi▫ā samā▫e. Sunḏar
sugẖaṛ cẖaṯur jī▫a ḏāṯā. Bẖā▫ī pūṯ piṯā parabẖ māṯā. Jīvan parān aḏẖār merī
rās. Parīṯ lā▫ī kar riḏai nivās. Mā▫i▫ā silak kātī gopāl. Kar apunā līno naḏar
nihāl. Simar simar kāte sabẖ rog. Cẖaraṇ ḏẖi▫ān sarab sukẖ bẖog. Pūran purakẖ
navṯan niṯ bālā. Har anṯar bāhar sang rakẖvālā. Kaho Nānak har har paḏ cẖīn. Sarbas
nām bẖagaṯ ka▫o ḏīn.
My mind longs for that Friend, who shall stand by me in the beginning, in the middle and in the end. God's Love goes with us forever. The Perfect and Merciful God cherishes all. It shall never perish, and shall never abandon me. Wherever I look, there I see God pervading and permeating. God is Beautiful, All-knowing, the most Clever, and the Giver of life. God is my Brother, Son, Father and Mother. It is the Support of the breath of life; and is my Wealth. Abiding within my heart, It inspires me to enshrine Its love. The God of the World has cut away the noose of Maya. It has made me Its own, blessing me with Its Glance of Grace. Remembering, remembering God in meditation, all diseases are healed. Meditating on God’s Feet, all comforts are enjoyed. The Perfect Primal God is Ever-fresh and Ever-young, and is with me, inwardly and outwardly, as my Protector. Says Nanak, that devotee who realizes the state of the Eternal God is blessed with the treasure of the Naam.-----Guru Arjan, Raag Gauri, AGGS, Page, 240-10
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਭੇਟਿਐ
ਪੂਰੀ ਹੋਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
ਹਸੰਦਿਆ ਖੇਲੰਦਿਆ ਪੈਨੰਦਿਆ ਖਾਵੰਦਿਆ
ਵਿਚੇ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤਿ ॥
Nanak Satgur Bhatai Poori Hovai Jugat, Hasandeyaa, Khelandiaa, Penandiaa,Vichay Hovai Mukat.
Nanak Satgur Bhatai Poori Hovai Jugat, Hasandeyaa, Khelandiaa, Penandiaa,Vichay Hovai Mukat.
O Nanak, meeting the
True Guru (Sabd Guru), one comes to know the Perfect Way . While laughing, playing,
dressing and eating, he is liberated.-----Guru Arjan, Raag Gujri, AGGS, Page,
522-10
Bhagat Kabir ponders
on it in Raag Parbhati:
ਅਲਹੁ ਏਕੁ ਮਸੀਤਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਮੁਲਖੁ ਕਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥
ਹਿੰਦੂ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੀ ਦੁਹ ਮਹਿ ਤਤੁ ਨ ਹੇਰਾ ॥
ਅਲਹ ਰਾਮ ਜਤੂ ਕਰਿ ਮਿਹਰਾਮਤਿ ਸਾਈ ॥
ਦਖਨ ਦੇਸਿ ਹਰੀ ਕਾ ਬਾਸਾ ਪਛਿਮਿ ਅਲਹ ਮੁਕਾਮਾ ॥
ਦਿਲ ਮਹਿ ਖੋਜਿ ਦਿਲੈ ਦਿਲਿ ਖੋਜਹੁ ਏਹੀ ਠਉਰ ਮੁਕਾਮਾ ॥
ਬ੍ਰਹਮਨ ਗਿਆਸ ਕਰਹਿ ਚਉਬੀਸਾ ਕਾਜੀ ਮਹ ਰਮਜਾਨਾ ॥
ਗਿਆਰਹ ਮਾਸ ਪਾਸ ਕੈ ਰਾਖੇ ਏਕੈ ਮਾਹਿ ਨਿਧਾਨਾ ॥
ਕਹਾ ਉਡੀਸੇ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਕਿਆ ਮਸੀਤਿ ਸਿਰੁ ਨਾਂਏਂ ॥
ਦਿਲ ਮਹਿ ਕਪਟੁ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ਕਿਆ ਹਜ ਕਾਬੈ ਜਾਂਏਂ ॥
ਏਤੇ ਅਉਰਤ ਮਰਦਾ ਸਾਜੇ ਏ ਸਭ ਰੂਪ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥
ਕਬੀਰੁ ਪੂੰਗਰਾ ਰਾਮ ਅਲਹ ਕਾ ਸਭ ਗੁਰ ਪੀਰ ਹਮਾਰੇ ॥
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਨਰ ਨਰਵੈ ਪਰਹੁ ਏਕ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥
ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਰੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਤਬ ਹੀ ਨਿਹਚੈ ਤਰਨਾ ॥
Alhu Ayk Maseet Basat Hai Avar Mulakh Kis Kayraa, Hindoo Moorat Naam Nivaasee Duh Meh Tat Na Hayraa. Alah Raam Jeeva-o Tayray Naa-ee, Too Kar Mihraamat Saa-ee. Dakhan Days Haree Kaa Baasaa Pachhim Alah Mukaamaa, Dil Meh Khoj Dilai Dil Khojahu Ayhee Tha-ur Mukaamaa. Barahman Gi-aas Karahi Cha-ubeesaa Kaajee Mah Ramjaanaa, Gi-aareh Maas Paas Kai Raakhay Aikai Maahi NiDhaanaa. Kahaa Udeesay Majan Kee-aa Ki-aa Maseet Sir NaaN-ayN, Dil Meh Kapat Nivaaj Gujaarai Ki-Aa Haj Kaabai JaaN-ayN. Aytay A-urat Mardaa Saajay Ay Sabh Roop TumHaaray, Kabir Poongraa Raam Alah Kaa Sabh Gur Peer Hamaaray. Kahat Kabir Sunhu Nar Narvai Parahu Ayk Kee Sarnaa, Kayval Naam Japahu Ray Paraanee Tab Hee Nihchai Tarnaa.
ਅਲਹ ਰਾਮ ਜਤੂ ਕਰਿ ਮਿਹਰਾਮਤਿ ਸਾਈ ॥
ਦਖਨ ਦੇਸਿ ਹਰੀ ਕਾ ਬਾਸਾ ਪਛਿਮਿ ਅਲਹ ਮੁਕਾਮਾ ॥
ਦਿਲ ਮਹਿ ਖੋਜਿ ਦਿਲੈ ਦਿਲਿ ਖੋਜਹੁ ਏਹੀ ਠਉਰ ਮੁਕਾਮਾ ॥
ਬ੍ਰਹਮਨ ਗਿਆਸ ਕਰਹਿ ਚਉਬੀਸਾ ਕਾਜੀ ਮਹ ਰਮਜਾਨਾ ॥
ਗਿਆਰਹ ਮਾਸ ਪਾਸ ਕੈ ਰਾਖੇ ਏਕੈ ਮਾਹਿ ਨਿਧਾਨਾ ॥
ਕਹਾ ਉਡੀਸੇ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਕਿਆ ਮਸੀਤਿ ਸਿਰੁ ਨਾਂਏਂ ॥
ਦਿਲ ਮਹਿ ਕਪਟੁ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ਕਿਆ ਹਜ ਕਾਬੈ ਜਾਂਏਂ ॥
ਏਤੇ ਅਉਰਤ ਮਰਦਾ ਸਾਜੇ ਏ ਸਭ ਰੂਪ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥
ਕਬੀਰੁ ਪੂੰਗਰਾ ਰਾਮ ਅਲਹ ਕਾ ਸਭ ਗੁਰ ਪੀਰ ਹਮਾਰੇ ॥
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਨਰ ਨਰਵੈ ਪਰਹੁ ਏਕ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥
ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਰੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਤਬ ਹੀ ਨਿਹਚੈ ਤਰਨਾ ॥
Alhu Ayk Maseet Basat Hai Avar Mulakh Kis Kayraa, Hindoo Moorat Naam Nivaasee Duh Meh Tat Na Hayraa. Alah Raam Jeeva-o Tayray Naa-ee, Too Kar Mihraamat Saa-ee. Dakhan Days Haree Kaa Baasaa Pachhim Alah Mukaamaa, Dil Meh Khoj Dilai Dil Khojahu Ayhee Tha-ur Mukaamaa. Barahman Gi-aas Karahi Cha-ubeesaa Kaajee Mah Ramjaanaa, Gi-aareh Maas Paas Kai Raakhay Aikai Maahi NiDhaanaa. Kahaa Udeesay Majan Kee-aa Ki-aa Maseet Sir NaaN-ayN, Dil Meh Kapat Nivaaj Gujaarai Ki-Aa Haj Kaabai JaaN-ayN. Aytay A-urat Mardaa Saajay Ay Sabh Roop TumHaaray, Kabir Poongraa Raam Alah Kaa Sabh Gur Peer Hamaaray. Kahat Kabir Sunhu Nar Narvai Parahu Ayk Kee Sarnaa, Kayval Naam Japahu Ray Paraanee Tab Hee Nihchai Tarnaa.
If the God Allah
lives only in the mosque, then to whom does the rest of the world belong?
According to the Hindus, God's Name abides in the idol, but there is no truth
in either of these claims. O Allah, O Ram, I live by Your Name. Please show
mercy to me, O Master. The God of the Hindus lives in the southern lands, and
the God of the Muslims lives in the west. So search in your heart - look deep
into your heart of hearts; this is the home and the place where God lives. The Brahmins observe twenty-four fasts during
the year, and the Muslims fast during the month of Ramadan. The Muslims set
aside eleven months, and claim that the treasure is only in the one month. What
is the use of bathing at Orissa? Why do the Muslims bow their heads in the
mosque? If someone has deception in his heart, what good is it for him to utter
prayers? And what good is it for him to go on pilgrimage to Mecca ? You fashioned all these men and women,
O God, all these are Your Forms. Kabir is the child of God/Allah/Ram. All the
Gurus and prophets are mine. Says Kabir, listen, O men and women: seek the Sanctuary of the One. Chant the
Naam/God’s Name, O
mortals, and you shall surely be carried across.-----Kabir, Raag Parbhati, AGGS, Page, 1349
Conclusion:
God/Naam could only be found in individual’s Self veiled by lower instincts of ਹਉਮੈ,
being metaphysical, invisible, incomprehensible, and unfathomable spirit, It
does not live in religious symbols, or garb or any kind of rituals but in Self reached through
Its Devotional love. One can not realize God with out power of devotion; many perform yajnas
(Akhand Path) and give charities though; Except for placing the Name of Real
One in heart, all other deeds are futile.
No comments:
Post a Comment