UNHAPPY IS THE WHOLE WORLD
ABSTRACT
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਜਾਨਿਆ ਦੁਖੁ
ਮੁਝ ਕੂ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਐ ਜਗਿ ॥
ਊਚੇ ਚੜਿ ਕੈ ਦੇਖਿਆ
ਤਾਂ ਘਰਿ ਘਰਿ ਏਹਾ ਅਗਿ ॥
Farīḏā mai jāniā ḏukẖ mujẖ kū ḏukẖ
sabāiai jag. Ūcẖė cẖaṛ kai ḏėkẖiā ṯāʼn gẖar gẖar ėhā ag.
Farid, I thought that I was in trouble; but when I climbed
the hill and looked around, I saw this fire in each and every home and found the
whole world in trouble!-----Sheikh
Farid (Muslim Sufi Saint of 12th century) Sloke # 81, AGGS, Page,
1382-3
ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ
॥
ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ
॥
Bālī rovai
nāhi bẖaṯār. Nānak ḏukẖīā sabẖ sansār.
The young woman weeps because she has no husband. O Nanak, the whole world is suffering.-----Guru Nanak, Raag Ramkali, AGGS, Page, 954
------------------------------------------------
------------------------------------------------
ਸਹੰਸਰ ਦਾਨ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ
ਰੋਆਇਆ ॥
ਪਰਸ ਰਾਮੁ ਰੋਵੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
ਅਜੈ ਸੁ ਰੋਵੈ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
ਰੋਵੈ ਰਾਮੁ ਨਿਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥
ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥
ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥
ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥
ਜਿਨ ਕੈ ਸੁਆਮੀ ਰਹਤ ਹਦੂਰਿ ॥
ਰੋਵੈ ਜਨਮੇਜਾ ਖੁਇ
ਗਇਆ ॥
ਏਕੀ ਕਾਰਣਿ ਪਾਪੀ ਭਇਆ ॥
ਰੋਵਹਿ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਪੀਰ ॥
ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਮਤੁ ਲਾਗੈ ਭੀੜ ॥
ਰੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ॥
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਹਿ ਭੀਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ਰੋਵਹਿ ਕਿਰਪਨ ਸੰਚਹਿ ਧਨੁ ਜਾਇ ॥
ਪੰਡਿਤ ਰੋਵਹਿ ਗਿਆਨੁ
ਗਵਾਇ ॥
ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ ॥
ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਇ ॥
ਅਉਰੀ ਕਰਮ ਨ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥
Sahaʼnsar ḏān ḏė inḏar roāiā. Paras
rām rovai gẖar āiā. Ajai so rovai bẖīkẖiā kẖāė. Aisī ḏargeh milai sajāė.
Rovai rām nikālā bẖaiā. Sīṯā lakẖmaṇ vicẖẖuṛ gaiā. Rovai ḏehsir lank
gavāė. Jin sīṯā āḏī daurū vāė. Roveh pāʼndav bẖaė majūr. Jin kai suāmī
rahaṯ haḏūr. Rovai janmėjā kẖuė gaiā. Ėkī kāraṇ pāpī bẖaiā. Roveh sėkẖ
masāik pīr. Anṯ kāl maṯ lāgai bẖīṛ. Roveh rājė kann paṛāė. Gẖar gẖar māgeh
bẖīkẖiā jāė. Roveh kirpan saʼncẖeh ḏẖan jāė. Pundit roveh giān gavāė. Mannė
nāo soī jiṇ jāė. Aurī karam na lėkẖai lāė.
Branded with a thousand marks of
disgrace, Indra (King of gods) cried in shame. Paras Ram (6th
incarnation of Vishnu) returned home crying. Ajai (Grand father of Rama) cried
and wept; when he was made to eat the manure, which he had given in charity to
a holy man. Such is the punishment received in the Court of God. Rama wept when
he was sent into exile, and separated from Sita and Lakhshman. The ten-headed
Rawan wept when he lost Sri
Lanka , but he stole away Sita with the beat
of his tambourine. The Paandavas were made slaves, and wept, but they once lived
in the Presence of the God. Janmayjaa wept (The son of king Parīkshata and
grand-son of Arjuna, who was guilty of killing of a Brahmin), that he had lost his way. One mistake and he
became a sinner. The Sheikhs, Pirs and
spiritual teachers weep; at the very last
instant, they suffer in agony. The king wept -
his ears are cut and went begging from house to house.
The miser weeps; he has to leave behind the wealth he has gathered. The Pundit, the religious scholar, weeps when his
learning is gone. The young woman weeps
because she has no husband. O Nanak, the whole
world is suffering. He alone is victorious, who believes in the God's
Name. No other action is of any account.-----Guru Nanak, Raag Ramkali, AGGS, Page, 954
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਗੁਣ ਤਿਨ
ਹੀ ਗਾਏ ਜਾ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਧੰਨੁ ਉਸੁ
ਜਨਮਾ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
Guṇ niḏẖān guṇ ṯin hī gā▫e jā ka▫o kirpā
ḏẖārī. So sukẖī▫ā ḏẖan us janmā Nānak ṯis balihārī.
He alone sings the Glorious Praises of the God, the treasure
of virtue, upon whom God showers Its Grace. He is at peace, and his birth is
blessed; Nanak is a sacrifice to him.-----Guru Arjan, Raag Todi, AGGS, Page, 712-2
ਏਕਾ ਨਿਰਭਉ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ॥
ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸੋ ਸਦਾ ਸੁਹੇਲਾ ਜੋ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਗਾਇ ਗੁਨੀ ॥
Ėkā nirbẖa▫o bāṯ sunī. So sukẖī▫ā so
saḏā suhelā jo gur mil gā▫e gunī.
I have heard one thing, that God alone is fearless, alone is
at peace, and one alone is embellished forever, who meets with the Guru, and
sings the Glorious Praises of the God.-----Guru Arjan, Raag Maru, AGGS, Page, 998-18
ਸੇ ਨਿਰਭਉ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਭਉ
ਪਇਆ ॥
ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਜਿਸੁ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ॥
Se nirbẖa▫o jinĥ bẖa▫o pa▫i▫ā. So
sukẖī▫ā jis bẖaram ga▫i▫ā.
He alone is fearless, who has the Fear of God. He alone is
peaceful, whose doubts are dispelled.-----Guru Arjan, Rag Basant, AGGS, Page, 1180-17
ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸਭ ਤੇ ਊਤਮੁ
ਸੋਇ ॥
ਜਾ ਕੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
So sukẖī▫ā sabẖ ṯe ūṯam so▫e. Jā kai
hirḏai vasi▫ā parabẖ so▫e.
Within whose hearts God dwells are at peace and are most
exalted of all.-----Guru Arjan Raag Parbhati, AGGS, Page,
1338-6
Conclusion:
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ
ਜੋ ਕਰੈ ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸੰਸਾਰਿ ॥
ਇਤ ਉਤ ਕਤਹਿ ਨ ਡੋਲਈ ਜਿਸ ਰਾਖੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ॥
Kabīr har kā simran jo karai so sukẖī▫ā
sansār. Iṯ uṯ kaṯėh na dol▫ī jis rākẖai sirjanhār.
Kabir, whoever meditates in remembrance on the God, alone is
happy in this world. One, who is protected and saved by the Creator God, shall
never waver, here or hereafter.-----Kabir, Sloke # 206, AGGS, Page, 1375-12
No comments:
Post a Comment