VEECHAR/ਵੀਚਾਰੁ/ਬੀਚਾਰੁ
ABSTRACT
The word Veechar/ ਵੀਚਾਰੁ/ ਬੀਚਾਰੁ come in Sabd Guru 378/434 times as per Srigranth search engine in one form or the other. Mahan Kosh describes it as ਵਿਚਾਰ, ਖਿਆਲ (2) ਚਿੰਤਨ, ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ (3) ਭਾਵ ਸਮਝ, ਸੂਝ (4) ਭਾਵ ਗਿਆਨ (5) ਭਾਵ ਬਿਆਨ, ਕਥਨ (6) ਸੋਚ, ਵਿਚਾਰ ਕਰ - translated in English as intuitive understanding, contemplate and dwell, philosophical studies, reflect on the True Word of the Sabd the Truth, and only Truth, to understand the real meaning or essence of reality.
ਕਥਤਾ
ਬਕਤਾ ਸੁਨਤਾ ਸੋਈ ॥
ਆਪੁ
ਬੀਚਾਰੇ ਸੁ ਗਿਆਨੀ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Kathṯā
bakṯā sunṯā so▫ī.Āp bīcẖāre so gi▫ānī ho▫ī. ||1|| rahā▫o.
God is the One who speaks, teaches and listens. One who
contemplates his own self is truly wise. ||1||Pause|| -----Guru
Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 152-4
----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
The Gurbani/Sabd is only understood
when one tastes (ਭੁੰਚੈ) its essence (ਤਤ) and get lost or dies in to it says Guru Nanak in Raag Gauri;
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥
ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕਿਉ ਪੂਰਾ ਹੋਇ ॥
ਪਰਪੰਚਿ ਵਿਆਪਿ ਰਹਿਆ ਮਨੁ ਦੋਇ ॥
ਥਿਰੁ
ਨਾਰਾਇਣੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੩॥
Sabaḏ marai fir maraṇ na hoė. Bin mūė kio pūrā hoė. Parpancẖ vi▫āp rahi▫ā man ḏo▫e.Thir nārā▫iṇ kare so ho▫e. ||3||
Sabaḏ marai fir maraṇ na hoė. Bin mūė kio pūrā hoė. Parpancẖ vi▫āp rahi▫ā man ḏo▫e.Thir nārā▫iṇ kare so ho▫e. ||3||
One, who dies in the Word of the Sabd, shall never again have to
die. Without such a death, how can one attain perfection? The mind is engrossed in
deception, treachery and duality. Whatever the Immortal God does, comes to
pass.||3|| -----Guru Nanak, Raag Gauri, AGGS, Page, 152 -15
Guru Amar Das points on the subject of Veechar/ ਵੀਚਾਰੁ/ ਬੀਚਾਰੁ in Raag Vadhans:
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਵੇਖਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ਡਿਠੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
ਨਾਨਕ ਇਕਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਰਿ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
Satgur No Sabh Ko Vaykhda Jayta Jagat Sansaar, Dithai Mukat Na Hova-ee Jichar Sabd Na Karay Veechaar, Ha-umai Mail Na Chuk-ee Naam Na Lagai Pi-aar. Ik āpe bakẖas milā▫i▫an ḏubiḏẖā ṯaj vikār.Nānak ik ḏarsan ḏekẖ mar mile saṯgur heṯ pi▫ār. ||1||
ਡਿਠੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
ਨਾਨਕ ਇਕਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਰਿ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
Satgur No Sabh Ko Vaykhda Jayta Jagat Sansaar, Dithai Mukat Na Hova-ee Jichar Sabd Na Karay Veechaar, Ha-umai Mail Na Chuk-ee Naam Na Lagai Pi-aar. Ik āpe bakẖas milā▫i▫an ḏubiḏẖā ṯaj vikār.Nānak ik ḏarsan ḏekẖ mar mile saṯgur heṯ pi▫ār. ||1||
Every one in the world beholds the
True Guru. By seeing Him one is neither liberated nor the filth of his ego is removed, and
neither has he enshrined love for the Naam, unless and
until he/she contemplates and lives in the Word of Its Sabd. God forgives some,
and unites them with Itself as they forsake their duality and sinful ways. O
Nanak, some behold the Blessed Vision of the True Guru's, with love and
affection; conquering their ego, they meet with God. ||1||-----Guru Amar Das, Raag Vadhans, AGGS, Page, 594-11
Guru Ram Das ponders on understanding in Raag Dhanasari:
ਸੇਵਕ
ਸਿਖ ਪੂਜਣ ਸਭਿ ਆਵਹਿ ਸਭਿ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਊਤਮ ਬਾਨੀ ॥
ਗਾਵਿਆ ਸੁਣਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਹਰਿ ਥਾਇ ਪਾਵੈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ
ਆਗਿਆ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੀ ॥
ਬੋਲਹੁ ਭਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਭਵਜਲ ਤੀਰਥਿ ॥
ਹਰਿ ਦਰਿ ਤਿਨ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਤ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਕਥਾ ਜਿਨ ਜਨਹੁ ਜਾਨੀ ॥
ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਨੀ ॥
ਜਨ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਈ ਹਰਿ ਮਿਲਸੀ ਅਵਰ ਸਭ ਤਿਆਗਿ ਓਹਾ ਹਰਿ ਭਾਨੀ ॥੨॥੫॥੧੧॥
Sayvak Sikh PoojaN Sabh
Aaveh Sabh Gaaveh Har Har Ootam Baanee, Gaave-aa SuNe-aa Tin Ka Har Thaa-ey
Paavai Jin Sat Gur Ki Aage-aa Sat Sat Kar Maanee, Bolhu Bhaa-ee Har Keerat Har
Bhavjal Tirath, Har Dar Tin Kee Ootam Baat Hai Santahu Har Kathaa Jin Janhu
Jaanee. Āpe gur cẖelā hai āpe āpe har parabẖ cẖoj
vidānī.Jan Nānak āp milā▫e so▫ī har milsī avar sabẖ ṯi▫āg ohā har bẖānī.
All the Sikhs and servants come to
worship and adore You; they sing the sublime Sabds of the Eternal God. Their
singing and listening is approved by God; if they accept the Order of the True
Guru as True, totally True. Chant the It's Praises, O Siblings of
Destiny; God is the sacred shrine of pilgrimage in the terrifying world-ocean. They alone are praised in Its Court, O Saints, who know and
understand with reflection in daily life the God’s sermon. God
Itself is the Guru, the disciple, and
Itself plays Its wondrous games. O servant Nanak, he alone merges with
God, whom It Itself merges; all the others are forsaken. ||2||5||11||-----Guru Ram Das, Raag
Dhanasari, AGGS, Page, 669-14,15
Mechanical reciting of Sabd in Akhand
Paths or Nit names is just an individual satisfaction thinking one’s self as
spiritual being or spiritually liberated. It is living in the message in the
Sabd at every
step of life on daily basis.
Conclusion:
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਊਜਲਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਨਾ ਬੂਝਈ ਭੇਖੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਸਦਾ ਪਾਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਮਾਇ ॥
Har nirmal aṯ ūjlā bin gur pā▫i▫ā na jā▫e. Pāṯẖ paṛai nā būjẖ▫ī bẖekẖī bẖaram bẖulā▫e.Gurmaṯī har saḏā pā▫i▫ā rasnā har ras samā▫e. ||3||
ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਨਾ ਬੂਝਈ ਭੇਖੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਸਦਾ ਪਾਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਮਾਇ ॥
Har nirmal aṯ ūjlā bin gur pā▫i▫ā na jā▫e. Pāṯẖ paṛai nā būjẖ▫ī bẖekẖī bẖaram bẖulā▫e.Gurmaṯī har saḏā pā▫i▫ā rasnā har ras samā▫e. ||3||
God cannot be understood by reading
scriptures; the deceitful pretenders are deluded by doubt. God is always found
through the Guru’s teachings, and the tongue is permeated with the Sublime
Essence of God.-----Guru Amar Das,
Siri Raag, AGGS, Page, 66-18,19
No comments:
Post a Comment